نمايش يک فيلم انيميشن خارج از مسابقه، گزارش شهلا رستمی از جشنواره فيلم کن، راديو بين المللی فرانسه

در اولين روز آغاز کار شصت و دومين فستيوال سينمائی "کن" و مراسم گشايش آن، بزرگان جشنواره تصميم گرفتند يک فيلم انيميشن "سه بعدی" خارج از مسابقه را به نمايش در بياورند و اين رويداد افتخار بسيار بزرگی برای سينمای انيميشن و استوديوی "پيکسار" به شمار می آيد که، در اين دوران بحران مالی، غبطه ديگران را با سلامت مالی خود برانگيخته است.

در واقع پس از خريد اين شرکت توسط "اپل"درسال ۱۹۸۵ و تهيه اولين فيلم بلندش "داستان اسباب بازی ها" در سال ۱۹۹۵ اين شرکت هرگز ضرر نکرده است. از آن سال به اين سو هشت فيلم بلند اين استوديو به روی پرده سينما ها آمده و همگی از موفقيت چشمگيری برخوردار شده اند. در ميان آن ها می توان به "دنيای نمو" در سال ۲۰۰۳ و "والی" در سال ۲۰۰۸ اشاره کرد.

نمايش اين فيلم، "بالا"، فيلم انيميشن توليد " استوديوی پيکسار" ،ساخته "پيتر دوکتر"، لحظه مهمی برای تکنولوژی به شمار می آيد و نشان می دهد که تنها آمريکائی ها نيستند که پيش از ديگران از پيشرفت های تکنولوژی استقبال می کنند و ارو پائيان هم به اين پيشرفت علاقمندند. از سوی ديگر استوديوی ديسنی که "پيکسار" را در سال ۲۰۰۷ خريداری کرده، پس از پنج سال به "کن" باز می گردد و يک توليد هاليوودی را دراينجا به نمايش می گذارد.

گفتنی است که استوديو ی"پيکسار" که اين فيلم های بسيار مدرن و خوش ساخت را تهيه می کند، همچون استوديو های قديمی اداره می شود يعنی کارگردانان حقوق بگير اين استوديو هستند و همگی با ديگر همکارانشان در زمينه توليد همکاری می کنند. استوديو ی"پيکسار" همچنين دانشکده ای دارد که در آن انيماتور ها تربيت می شوند. در عين حال اين دانشکده بيولوژی و نويسندگی و رشته های بسياری را هم در ساختار خود دارد. و شايد اين يکی از دلايل موفقيت آن باشد.

برگرديم به فيلم "بالا" که داستان عشق است. داستانی که ظاهرأ مضمون شماری از فيلم های امسال را تشکيل می دهد. در اين فيلم يک پير مرد بازنشسته که به همسرش درگذشته اش قول داده بود، او را به سفری در يک منطقه کوهستانی، در کنار يک آبشار در آمريکای جنوبی ببرد. پس از درگذشت همسرش و از سر گذراندن ماجراهايی، با خانۀ مسکونی اشان به اين سفر می رود. بخش اول فيلم که ماجرای زندگی و عشق او را نشان می دهد جادوئی است. اما در بخش دوم فيلم، به يک فيلم انيميشن پر ماجرا تبديل ميشود که خالی از لطف نيست و از اين رو منتقدان فيلم را که غالبأ با آثار برخوردی پر فاصله دارند، به دست زدن واداشت. گفتنی است که تماشاگران بايد برای ديدن اين فيلم عينک مخصوص بزنند.

به هر حال سينمای "انيميشن" از سالها پيش به شکل نامنظم در فستيوال "کن" حضور داشته است. در سال ۱۹۴۶، اولين فيلم "والت ديسنی" به نام " جعبه موسيقی" که مجموعه ای از ده فيلم کوتاه در ارتباط با موسيقی بود، جايزه بهترين فيلم انيميشن را ربود.

سال بعد ، بازهم يک فيلم ديگر توليد شده توسط "ديسنی"، "دامبو" جايزه بهترين فيلم انيميشن را گرفت. حضور استوديوی "ديسنی" در "کن" تا سال ۱۹۵۷ ادامه داشت و يکی از فيلم های اين استوديو که طی اين سالها از موفقيت چمشگيری برخوردار شد، "پيتر پان" بود.

پس از آن و تا سال ۱۹۷۰ سينمای انيميشن در "کن" حضور پيدا نکرد و سپس در سال ۱۹۷۳ "کره وحشی" ساخته "رنه لالو" بار ديگر اين سينما را وارد گود ساخت و يک جايزه ويژه ربود. سال بعد، فيلم انيميشن معروف "فريتس گربه" ساخته "رالف بکشی" به نمايش در آمد و پس از آن بار ديگر سينمای انيميشن در "کن" جای خود را پيدا کرد. "شرک" ساخته استوديوی " دريم ورک" در سال ۲۰۰۱ در بخش مسابقه ای به نمايش در آمد و سپس به تر تيب ، "روح" در سال۲۰۰۲ ، "شرک ۲" در سال ۲۰۰۴، "همسايه های ما، انسانها" در سال ۲۰۰۶، "پرسپوليس" ساخته مرجان ساتراپی و برنده جايزه هيات داوران در سال ۲۰۰۷ و "کونگ فو پاندا" در سال ۲۰۰۸ به نمايش در آمدند.

در کنار ان ها، فيلم فوق العاده "والس با بشير" ساخته "آری فولمان"، کار گردان اسرائيلی را نبايد فراموش کرد که حمله اسرائيل به صبرا و شتيلا در سال ۱۹۸۲ ، کشتار ها و آسيب های روانی سربازان را با سبک انيميشن مستند ارائه کردو به شدت مورد توجه قرار گرفت و چندی پيش هم جايزه "سزار" بهترين فيلم خارجی سال ۲۰۰۹ را در فرانسه ربود.