توصيه های خواندنی يک روانشناس در مورد انتخاب رنگ کفش فوتباليست ها! مهر

يک روانشناس انگليسی در يک سايت کشفهای فوتباليستها را از ديدگاه روانشناسی مورد ارزيابی قرار داده و نشان داده است که کشفهای سياه برای فوتباليستهای حرفه ای، کشفهای آبی برای فوتباليستهای باتجربه، کفشهای طلايی برای فوتباليستهای قهرمان و سفيد برای استادان فوتبال است.
به گزارش خبرگزاری مهر، مارتين پری روانشناس ورزشی و ويراستار مجله انگليسی "چهار چهار دو" در سايت footy-boots.com به بررسی روانشناسانه لوازم فوتبال مثل کفش، جوراب و پيراهنی که فوتباليستها در هر سطح از آنها استفاده می کنند پرداخته و اظهار داشته است که سبک و رنگ لباسهای فوتباليستها نشان دهنده ويژگيهای رفتاری آنها است به طوری که وقتی فوتباليستها در زمين فوتبال بازی می کنند رنگها و سبکهايی را به هواداران نشان می دهند و به اين ترتيب روحيات و خصوصيات رفتاری و اخلاقی خود را به آنها منتقل می کنند.

در اين خصوص دکتر مارتين پری توضيح داد: "هنوز به خوبی کشفهای سفيد آلن بال را دهه ۷۰ به ياد می آورم که اما در ۱۰ سال اخير اين چيزها تغيير کرده اند و ديگر برای قهرمان پوشيدن کفشهای رنگی مختلف لازم نيست. به طوری که يک فوتباليست ديگر تيپ خود را براساس ويژگيهای شخصيتی خود انتخاب نمی کند و اغلب می تواند هفته به هفته رنگ لباسهای خود را برای تبليغات مارکها تجاری تغيير دهد."

در اين مورد می توان به کفشهای نارنجی کريستيانو رونالدو و کفشهای سفيد خوئه کول اشاره کرد چراکه اين رنگها فروش مارکهای تجاری توليد کننده آنها را بيشتر می کند.

اين روانشناس در اين خصوص گفت: "من متاثر می شوم وقتی می بينم که امروزه فوتباليستها از رنگهای اشتباه استفاده می کنند برای مثال مدافعان نبايد کفش سفيد بپوشند و اين کاملا اشتباه است چون در حقيقت آنها بايد از کفشهای سياه استفاده کنند. رنگ سياه نماد امنيت عملکرد فوتباليست است و نشان دهنده حرفه ای بودن آن است."

اين روانشناس در ادامه فهرستی را منتشر کرده است که ارتباط ميان رنگ کفشها و روش بازی فوتباليستها را نشان می دهد و پيشنهاد کرده که فوتباليستها به جای استفاده از رنگهای تبليغاتی از اين روش برای نشان دادن توان عملکردی خود استفاده کنند.

سياه: کاملا حرفه ای. اين فوتباليست خودمختار است و می تواند امنيت ساير بازيکنان را تامين کند. اين کفشها برای کاپيتان تيم بسيار مناسب است. کسی که هميشه سياه می پوشد هرگز عقيده خود را تغيير نخواهد داد."

سفيد: استاد. نماد نور و اطمينان. سفيد نشان می دهد که فوتباليست از استعداد بدون بحثی برخوردار است و توانايی پراکندن نور نبوغ حرفه ای خود را دارد.

قرمز:سيب زمينی جوشان. کسی که در غليان احساسات غوطه ور است. هميشه مخالف با ديگران است. بسيار تند و بی پروا و اغلب زود خشم است. يک بازيکن کاملا عالی است و واکنشهای هولناکی از خود بروز می دهد.

آبی: باتجربه. انتخاب مطلوبی برای فوتباليستهای با تجربه ۳۳ ساله ای که توانايی انتقال آرامش خود را به قهرمانان دارد و آرامش وی درونی است.

سبز: معما. کسی که در بسياری از بازيهای تيم ملی شرکت می کند و از شانس بالايی در اين رقابتها برخوردار است. اين فوتباليست نه تنها در ميدان فوتبال بلکه از نظر شخصيتی نيز گونه ای معما است. قادر است يک هفته به تنهايی تيم را برنده کند ولی هفته بعد هيچ موفقيتی به دست نياورد. به طور خلاصه هنرمند کلاسيک توپ است.

زرد: لوده و بانمک. روح و قلب تيم است. اين فوتباليست خوش بين و نشاط انگيز است و به نظر می رسد هيچ چيز نمی تواند خوش خلقی وی را از بين ببرد. انرژی و اشتياق اين بازيکن زمانی که گل می زند به اوج خود می رسد و معمولا پس از گل زدن حرکات جالب نمايشی از خود نشان می دهد.

قهوه ای: سازمانی شده. در کل مدافعی است که پاهايش روی زمين است. قهوه ای رنگ خاک است و اگر يک مربی زيرک وی را به عنوان کاپيتان انتخاب کند با حس وظيفه ای که دارد می تواند آرامش را به تيم هديه کند.

طلايی: پسر طلايی. اين بازيکن قهرمان طلايی تيم است.

نقره ای: مرغ بدون سر. بازيکنی با انرژی خستگی ناپذير. نقره ای رنگ ماه است و ايده نور و تعادل را می دهد. بنابراين بازيکنی که اين رنگ را انتخاب می کند با ثبات است.

نارنجی: غيرعادی. سمبل آزادی حتی از نظر احساسی. اين رنگ به معنی نيروی محرک غيرعادی و فوری است. نارنجی همچنين آرزوی قوی فرديت قهرمان گرايی را نشان می دهد که و بنابراين می تواند به دفعات خطاهايی را انجام دهد.