تيم ملی و منتقدان، داود عطايی، ايران ورزشی

تيم ملی فوتبال ايران به رهبری علی دايی به مقطع حساسی از حيات خود رسيده است. مرحله نهايی انتخابی جام جهانی در گروهی که حريفان همگی رقبای بنام ايران به شمار می روند عيار و محک مناسبی است تا توانايی های فنی دايی و قدرت مديريت و هدايت او در مواجهه با نامداران آسيا به منصه ظهور برسد.
بی هيچ شک و شبهه ای تيم ملی بيشتر از هر زمان ديگر در اين روزها نيازمند آرامش و پرهيز از حاشيه هاست. مسلم است در جمع پنج تيم گروه هر مجموعه ای که در برخورد با حواشی موفق تر عمل کند در پايان شانس بيشتری برای صعود دارد. از ديگر سو هم کارشناسان، اهالی فوتبال و حتی حاميان تيم ملی بايد به گونه ای عمل کنند که عيب ها و نقايص تيم ملی در فضايی از نقد سالم و سازنده در اختيار کادر فنی قرار گيرد و کادر فنی به رهبری علی دايی هم با افزايش ظرفيت نقد پذيری شرايطی فراهم آورند تا منتقدان منصف بتوانند با ارائه راهکارهای موثر و گوشزد به موقع کاستی ها به عنوان اتاق فکر و پشتيبان فنی مجموعه عمل کنند.

تجربه ساليان دور تيم ملی به خوبی مؤيد اين نکته است هرگاه مسؤولان فدراسيون فوتبال با کمک کادر فنی توانسته اند نوعی همدلی و اتحاد را در مجموعه تيم ملی با کارشناسان، رسانه ها و ساير افرادی که به نوعی در اين رابطه فعالند ايجاد کنند، شانس موفقيت تيم ملی به ميزان بسيار زيادی افزايش يافته است.
فضای رسانه ای که در سال ۹۸ به صورت يکپارچه خواهان صعود تيم ملی به جام جهانی فرانسه بود تا حد زيادی به صعود ما حتی در سخت ترين شرايط کمک شايانی کرد. همين امر ابتدا در سال ۲۰۰۶ ما را به جام جهانی آلمان رساند اما در ادامه حواشی و اتفاقات ناخوشايندی که در آلمان افتاد کادر فنی را برای استفاده بهينه از کليه ظرفيت ها ياری نکرد.
امروز اما با رويکردی کاملا متفاوت می توانيم تا حدود زيادی زمينه موفقيت تيم ملی با علی دايی را فراهم سازيم. اينکه همه احساس کنيم در راه حمايت از تيم ملی يک وظيفه ملی به عهده داريم سبب می شود درصد انتقادهای بی پايه و اساس کمتر شده و به خصوص رسانه ها و رسانه ملی به اين مهم توجه کنند که سرنوشت فوتبال ملی در گرو اتحاد و همبستگی تمامی عوامل دخيل در اين راه است.
يکی از درس های يورو ۲۰۰۸ به فوتبال ايران نوع نگاه رسانه ها و هواداران تيم هايی بود که در يورو ۲۰۰۸ در حد نام و انتظار ظاهر نمی شدند. هيچگاه در کوران رقابت ها هيچ نشريه ای به انتقاد بی رحمانه از تيم ملی کشورش نپرداخت و تماشاگران و هواداران تيم های ملی سوييس و اتريش علی رغم نمايش ضعيف ملی پوشان شان دست از حمايت آنها تا آخرين لحظه برنداشتند.
اين همان انتظاری است که از هواداران و رسانه های داخلی می رود. هشت بازی سنگين و تعيين کننده از ۱۶ شهريور آغاز می شود و هر کدام به تنهايی حکم يک فينال زودرس را ايفا می کند. به نظر می رسد هر تيمی که زودتر به امتياز ۱۵ برسد شانس صعودش به شدت افزايش می يابد و در مورد ايران اگر بتوانيم در ۴ بازی با کره شمالی و امارات پيروز ميدان باشيم رسيدن به جام جهانی ۲۰۱۰ بی ترديد دشوار نخواهد بود.
در نقطه مقابل البته اين توقع هم از علی دايی می رود تمام فکر و ذکرش را به مسائل فنی تيمش معطوف کند و بی دليل اجازه ندهد برخی منتقدانی که شايد نخواهند او به موفقيت برسد وی را به سمت حاشيه ها سوق دهند. حذف تمرکز دايی يعنی حذف تمرکز کل تيم ملی و کادر فنی، مسأله ای اساسی که بيش از هر چيز فوتبال ملی ما به آن نياز دارد. لزومی ندارد سرمربی تيم ملی به تمامی انتقادها و حتی نقدهای غيرمنصفانه پاسخ گويد. عملکرد عالی و بی نقص تيم ملی خود زبان گويای کادر فنی و تيم ملی خواهد بود. همانطور که پس از ۳ پيروزی پی در پی در مرحله قبل شايستگی های تيم ملی در ميدان عمل به اثبات رسيد.
حفظ آرامش و تمرکز کليد صعود ماست بنابر اين چه عوامل دست اندرکار تيم ملی و چه کارشناسان، رسانه ها، اهالی فدراسيون و سايرين به هيچ قيمتی نبايد اجازه دهند به اين مهم خدشه ای وارد شود. جام جهانی ۲۰۱۰ در همين نزديکی است به شرط آنکه ما قبل از حريفان ايمان راسخ داشته باشيم که با تکيه به امکانات سخت افزاری و نرم افزاری و حمايت همه جانبه، تيم ملی فوتبال ايران به عنوان صدرنشين گروه دوم شايسته بی چون و چرای صعود به آفريقای جنوبی است.