آلمان كه در سال گذشته ميلادى ميزبان برگزارى جام جهانى فوتبال بود، در اين روزها شاهد برگزارى موفقيت آميز مسابقات هندبال قهرمانى جهان در اين كشور هستيم. اگر چه تيم ملى هندبال ايران به مسابقات جام جهانى در آلمان راه نيافت، اما حضور محسن کرباسچی و مجید کلاه دوزان دو داور ايرانى در اين رقابتها درخور توجه است. اين دو داور با توجه به عملكرد موفقشان از سوى كميته برگزارى مسابقات براى قضاوت در پیکارهای نهایی انتخاب شدهاند و بدين ترتيب تا روز پايانى جام جهانی هندبال یعنی ٤ فوریه در کشور آلمان فعال خواهند بود. مجید کلاه دوزان در گفتگویی با صداى آلمان از حضور در جام جهانى و تجربيات و مشاهدات خود در اين رقابتها سخن گفته است.
مصاحبه گر: فرید اشرفیان
دویچه وله: آقای کلاهدوزان مدت اقامت شما در مسابقات جام جهانی در آلمان، دور از انتظار برای سومین بار تمدید شد و شما در مرحله نهایی این مسابقات نیز در حال قضاوت هستید؟ آیا خودتان هم یک مقدار از این مسئله سورپریز و غافلگیر شدید؟
مجید کلاه دوزان: راستش جای شگفتی برای خود ما نداشت، چون ما توانایی این حضور را در خودمان میدیدیم و فکر میکنم نمایندگان کمیته داوران جهانی متوجه شدند از حضور ما، وگرنه ما خودمان را در این حد میبینیم که برای قضاوت در سطح این مسابقات حضور داشته باشیم.
دویچه وله: لطفا برای ما تعریف کنید که شما چگونه با همکار و یار خودتان آقای محسن کرباسچی پس از هر مسابقهای که قضاوت می کنید این مسابقه ها را مورد بررسی قرار می دهید و تحلیل می کنید؟
مجید کلاه دوزان: والا هرکسی خودش بهتر میداند چکار میکند، یعنی هر داوری که خودش از زمین بیاید بالا، بالاخره میفهمد که مسابقه چی بوده و چطوری قضاوت کرده. ما هم بعد از هر بازی می رفتیم و دی.وی.دی همان مسابقه را می گرفتیم و من به اتفاق آقای کرباسچی اینجا می نشستیم و آنالیز میکردیم و بالاخره هیچ داوری بدون عیب نیست و آن اشکلاتی را هم که بود با صحبت هایی که با همدیگر میکردیم و فیلم بازی را تماشا میکردیم و استفاده از نمایندگان کمیته داوران کمیته جهانی و همچنین استادمان آقای توکلی که جا دارد اینجا از ایشان تشکر بکنم که هرشب یا هر روز بعد از مسابقه نکاتی را به ما میگفتند و خودمان هم آنها را بررسی میکردیم برای رفع اشکالات و فکر میکنم روزبه روز توانستیم اینها را کمتر کنیم.
دویچه وله: در کدام بازیهای جام جهانی شما تا حالا قضاوت کردهاید؟
مجید کلاه دوزان: ما بازی اولمان بازی گریلند و استوونی بود، بازی دوم چون بازی گروه بود، بازی تونس و گریلند بود و بازی برزیل و گریلند بود، توی مرحله بعد بازی استوونی و ایسلند و بازی تونس با کشور چک را قضاوت کردیم تا حالا.
دویچه وله: لطفا برای ما بگویید که کمیته برگزاری مسابقات جام جهانی هندبال چگونه به شما اعلام کرد که شما برای مرحله نهایی مسابقات نیز انتخاب شدهاید برای قضاوت در بازیها؟
مجید کلاه دوزان: اينجا اصلا کاری به نتیجه بازی ندارند. اینجا از روز اول و از همان اولین بازی که شروع شد، نمایندگان کمیته داوران در همه گروهها بودند، شش گروه، و کلیه بازیها را زیرنظر داشتند، مسئولین کمیته مسابقات روزبه روز، آنطور که ما میدیدیم، با تلفن هماهنگی میکردند و بالاخره گزارش روزبه روز بازی ها را اینجا میدادند. بعد فکر کنم به همین نحو، گفتم، هر کسی کارش خوب بوده، تا حالا ما اینجا داشتیم داورهایی که واقعا در سطح بالا چندین مسابقه جهانی را قضاوت کردهاند، برای نمونه مثل داورهای اوکرایین که اینها سابقه ۶ـ۵ دوره یا فکر میکنم بیشتر دارند و مسابقات بزرگسالان را داشتهاند و الان در بین این ۸ تا ۱۰ کوبل آخر نیستند و این فکر کنم بالاخره توانایی های داورانی مثل دانمارک و کشورهای دیگر مطرح است دیگر که الان اینها بودهاند. فکر می کنم اینها هر بازی را عملکردش را اطلاع می دادند و بالاخره داورهای برتر را انتخاب کردند برای این مرحله.
دویچه وله: آقای کلاه دوزان شما الان خودتان چه احساسی دارید با رسیدن به این موفقیت بزرگ؟ آیا به حداکثر آن چیزی که تصور میکردید در طول دوران داوریتان برسید، با رسیدن به مرحله نهایی جام جهانی هندبال، به آن دست یافتید؟
مجید کلاه دوزان: من هنوز نه. من از روزی که شروع کردم، به اتفاق آقای کرباسچی که باهم کار را شروع کردیم و ما هدفمان را با هم گذاشتیم که حضور در المپیک باشد و هنوز یک کمی دیگری مانده به آن چیزی که میخواستیم در داوری برسیم.
دویچه وله: یکی از نکاتی که ما از اینجا مشاهده میکنیم این است که بازتاب موفقیت شما در مطبوعات داخل ایران آنطور که باید و شاید نیست. این مسئله چه دلیلی می تواند داشته باشد؟
مجید کلاه دوزان: این دلیلش این است که، گفتم، بیشتر جامعه داوری همیشه مظلوم واقع شده و من این را میخواهم بگویم که واقعا خدمت کلیه مسئولین ورزشی کشورمان، واقعا یک داوری که الان میخواهد از ایران یا از هر کشوری دعوت میشود برای یک جایی برای مسابقه، مثل آقای مسعود مرادی که برای فوتبال دعوت شد، اینها باید دوره های مختلفی از نظر تست بدنی، تئوری، عملی و همه چیز را اینجا بگذرانند. الان مثل آن سالها نیست که مثل قبلاها داورها را دعوت کنند و بگویند شما بیایید برای مسابقه. الان طوری شده که تمام داورها قبل از مسابقات، مثل خود ما که ۶ـ۵ ماه قبل آمدیم روتنبورگ و تستهای مختلف جدید تئوری، عملی و قضاوتی که اینجا داشتیم، توی مسابقات بوندس لیگا، اینها را انجام دادند و زیر نظر گرفتند و بعد داور دعوت میشود. من فکر کنم آن بهایی که باید در جامعه ایران به جامعه داوری داده بشود، نمیدهند و برای همین فکر کنم یک خرده داریم مظلوم واقع میشویم اینجا.
دویچه وله: از مسابقات جام جهانی هندبال ۲۰۰۷ آلمان چه خاطره درازمدتی برای شما همیشه خواهد ماند؟
مجید کلاه دوزان: خاطرهام این است که هر بازی را به خوبی پشت سر گذاشتیم و بعد از هر بازی آن تبریک و آن انعکاسی که هم در مطبوعات و هم مربیها و هم آن مسئولین کمیته مسابقات و داورها اینجا به آدم میدهند، واقعا خودش جای خیلی انرژی و تحریک دارد. برای ما فکر میکنم خیلی خوب بوده.
advertisement@gooya.com |
|
دویچه وله: آقای کلاه دوزان یک نکته جالبی که ما اینجا الان داریم مشاهده می کنیم این است که در سال ۱۹۹۴، یعنی چیزی حدود ۱۳ سال پیش، یک کمک داور ایرانی در فینال جام جهانی فوتبال بین ایتالیا و برزیل در زمین قضاوت کرد. پس از آن فوتبال ایران رشد ناگهان سریع داشت و به مسابقات بعدی جام جهانی که ۱۹۹۸ در فرانسه بود، صعود کرد. آیا احتمالش هست که ما هم در هندبال نکته مشابه این را در آینده نزدیک بتوانیم مشاهده بکنیم؟
مجید کلاه دوزان: الان هندبال ما دارد سیر صعودی خودش را طی میکند. نمونه بارزش تیم نوجوانانمان هست که الان در مسابقات جام جهانی سال دیگر در بحرین حضور دارد و مقام اولی که در آسیا بدست آورد و سرآمد همه اینها مقام سومیست که ما واقعا در بازیهای آسیایی دوحه به دست آوردیم و من می توانم به جامعه هندبال، به جامعه داوری هندبال این قول را بدهم که مثلا بتوانیم انشااله در دوسال آینده در مسابقات که فکر میکنم در کروواسی باشد حضور داشته باشیم. و هندبال ما الان دارد تقریبا سیر صعودی را طی میکند و با زحماتی که دارند میکشند، انشااله هندبال ما ترقی پیدا میکند و تیم ما در اینجا حضور پیدا میکند که بفهمند ما هم داور از ایران داریم و هم تیم خوبی از ایران در هندبال داریم که اینجا شرکت کنند.