ايران - مكزيك: مى توانيم اگر بخواهيم، فرزاد متين، ايران ورزشی

امشب پس از ۸ سال دوباره در هواى جام جهانى نفس مى كشيم. ۲ تجربه اين چنينى داشته ايم و حالا مى خواهيم بهتر از گذشته باشيم. صرف اينكه در جام جهانى هستيم لذتى است كه از يك سال پيش با پيروزى مقابل بحرين و قطعى شدن حضورمان در آلمان آن را احساس كرده ايم ولى مى خواهيم لذت هاى بيشترى را تجربه كنيم. لذت امتياز گرفتن به حد كافى و لذت صعود به دور دوم براى نخستين بار.


در ظاهر قضيه حريف امشب تيم ملى يعنى مكزيك برخلاف آنچه كه قبلاً عنوان مى شد تيم غيرقابل شكستى نيست. حريفى با نقاط ضعف و قوت عيان كه البته در كار گروهى و سرعت نسبت به ما برتر هستند ولى در عين حال آنقدر هم اشكال دارند كه بتوانيم پيروز شويم.
مهمترين دغدغه ما در اين مسابقه در ابتدا گل نخوردن است. نه به اين معنى كه ۱۱ نفره در زمين خودمان جمع شده و به اصطلاح به ضد فوتبال روى بياوريم ولى فراموش نكنيم كه اگر در اين مسابقه گل اول را دريافت نكنيم مى توانيم اميدوار باشيم كه خلاقيت نفرات تهاجمى ما در طول ۹۰ دقيقه لحظه اى به سازمان دفاعى نه چندان محكم مكزيك بچربد.
امشب براى از كار انداختن مكزيك بايد ۲ پيستون كنارى سريع آنها يعنى كاسترو (راست) و پينه را (چپ) را كنترل كنيم چون اين ۲ بازيكن با حركات طولى مداوم خود كه همراه با سرعت بالا اجرا مى شود بازوهاى توانمند حملات مكزيك هستند. در خط ميانى تنها بازيكنى كه بايد مانع حركاتش شويم پاول پاردو است چون ۲ هافبك ديگر مكزيك يعنى فونسكا و براوو بيشتر از هافبك بودن مهاجم هستند. در اين ميان واضح است كه بايد براى بورگتى در آسمان محوطه جريمه يك مراقب دايمى داشته باشيم چون هر ضربه سر او مى تواند ما را دچار دردسرهاى عديده بكند. شايد رحمان براى او يك هماورد مناسب باشد. پرنده آسمانى بلاژويچ اگر بتواند مهاجم بلند بالاى مكزيك را از دور خارج كند، بزرگترين خدمت ممكن را به برانكو كرده است.

آسمان امن مكزيك
حتى اگر رافائل ماركز هم در قلب دفاعى مكزيك به كار گرفته شود باز هم آسمان محوطه جريمه اين تيم مى تواند كعبه آرزوهاى ايرانى باشد چون سالسيدو و اوسوريو ۲ مدافع ياركوب اين تيم نه قد و قامت چندان بلندى دارند و نه مثل ايوان كوردوباى كلمبيايى كوتاهى قد خود را با پرش هاى بلند جبران مى كنند. فقط كافى است كه توپ هاى سالم از جناحين به نقطه اى كه ماركز در آنجا نيست ارسال شود چون دايى و هاشميان آنقدر سرزن هستند كه بتوانند از پس ديگر مكزيكى هاى كوتاه قامت برآمده و با ضربات سر گل بزنند. اما تمام هدف نبايد ارسال روى دروازه باشد. با نگاهى دوباره به ساختار دفاعى مكزيك و تمايلات هجومى فراوان كاسترو و پينه را در جناحين متوجه مى شويم كه فضاى پشت سر آنها مكانى ايده آل براى پايه ريزى حملات تيم ايران است چون طبيعتاً يكى از مدافعان مجبور مى شود براى پوشش آن منطقه سازمان دفاعى را ترك كند.
مورد بعدى كه تيم ايران مى تواند به آن دل ببندد خلاقيت نفرات تكنيكى خود است. در مورد كريمى و مهدوى كيا نيازى به توضيح اضافى نيست فقط اميدواريم كه اين ۲ نفر پس از پشت سر گذاشتن دوران مصدوميت حداقل از ۷۰ درصد آمادگى برخوردار باشند اما مرد ويژه در اين بازى مى تواند حسين كعبى باشد. دفاع راست تند و تيز تيم ايران مى تواند در حالى كه عمده توجه مكزيكى ها در جناح راست معطوف مهدوى كيا است با حركات طولى و سريع خود سازمان دفاعى اين حريف را بر هم بزند.

اما تمام اين پيش داورى ها مواردى است كه درون زمين ممكن است با توجه به شرايط بازى نقش بر آب شده و در عوض شرايطى حاكم شود كه اصلاً فكر آن را هم نمى كرديم. مهم اين است كه سفيدپوشان كشورمان تمام توان خود را در ميدان بگذارند و آنچه در چنته دارند در دايره عمل عرضه كنند تا وقتى سوت پايان روبرتو روزتى به صدا درآمد پيش خود شرمنده نباشند. فوتبال است و هزار اتفاق و برد و باخت هم جزو لاينفك آن است ولى اميدواريم تيم ملى طورى بازى كند كه حتى در صورت شكست هم بازنده اى سربلند باشد و شرمسار مردم نشود.