چرا و چگونه لندن ميزبان المپيك ‪ ۲۰۱۲‬شد، ايرنا

[همه عکس ها از سايت بي بي سي]

لندن، خبرگزاري جمهوري اسلامي ‪۸۴/۰۴/۱۵‬
خارجي. ورزشي. المپيك .

پيروزي لندن براي كسب ميزباني المپيك تابستاني ‪ ۲۰۱۲‬و شكست دادن رقباي قدرتمندي چون پاريس، مادريد، مسكو و نيويورك به سادگي و بدون برنامه دقيق به‌دست نيامده است.

اين امر محصول سالها انديشه و برنامه ريزي و ماهها تلاش مستمر چند تيم كارشناسي، برنامه ريزي، تبليغاتي و اجرايي اين كشور در سراسر جهان بود.

در ابتداي اين راه كه ‪۹‬شهر نامزد برگزاري المپيك ‪ ۲۰۱۲‬بودند هيچ كس حتي خود انگليسي‌ها، لندن را چندان جدي نمي‌گرفتند و حتي بيم آن مي‌رفت كه اين شهر در همان دور اول از گردونه رقابتها خارج شود.

براساس اعلام موسسات نظرسنجي و بنگاه‌هاي شرط بندي، از ابتدا پاريس بخت نخست اين رقابت بود و نيويورك و مادريد در رده‌هاي بعدي قرار داشتند.

با اين همه لندن بدون توقف ولي به آهستگي توانست خود را به‌عنوان رقيب اصلي پاريس تحميل كند.

پس از آن كه لندن از دور اول رقابت جان سالم به در برد و در ميان پنج نامزد اصلي قرار گرفت، به مرور مردم و مسئولان انگليس ماجرا را باور كردند و به تدريج كسب ميزباني المپيك دراين كشور به يك بسيج عمومي و عاملي براي تهييج توده‌ها تبديل شد.

اولين اقدام لندن پس از رسيدن به مرحله نهايي تغيير مدير سازمان رقابت لندن براي كسب ميزباني المپيك بود.

"باربارا كاساني" چهره آمريكايي و مدير ارشدي كه مسووليت رساندن انگليس به مرحله نهايي اين مبارزه را به خوبي بر دوش گرفته بود نمي‌توانست فرد مطمئني براي به پايان رساندن قطعي اين امر باشد.

آمريكايي بودن و ورزشكار نبودن كاساني به رغم داشتن همسري انگليسي و زندگي طولاني در اين كشور براي جلب نظر افكار عمومي و رسانه‌هاي انگليسي براي حمايت از اين فراخوان عمومي به هيچ وجه كافي نبود.

از اين رو وي به سرعت جاي خود را به لرد سباستيان كو داد. كو قهرمان المپيك ‪۱۹۸۰‬مسكو و ‪۱۹۸۴‬لس انجلس در ماده دو ‪ ۱۵۰۰‬متر بود و برغم جواني نسبي در عرصه سياست نيز با عضويت در مجلس لردها و رده‌هاي بالاي حزب محافظه كار فردي كاملا شناخته شده و محبوب بود.

با ورود جدي‌تر كو به صحنه رقابت براي كسب ميزباني المپيك، در انگليس مساله به سرعت مردمي شد و افكار عمومي در اين كشور با اقبال بيشتري به اين مساله به عنوان يك دغدغه جدي و وظيفه همگاني توجه كردند.

سباستيان كو با بهره گرفتن از تجربيات و شهرت ورزشي وسياسي خودبه همراه برنامه ريزيهاي دقيق و سفرهاي متعدد داخلي و خارجي خود توانست با جلب توجه افكار عمومي كشورش و مسوولان ورزشي ديگر كشورهاي صاحب راي در كميته المپيك لندن را از يك نامزد كم اهميت به رقيبي جدي و خطرساز براي ديگر شهرها تبديل كند.

بااين همه براي پيروزي در چنين رقابت نفس‌گيري داشتن تنها يك برگ برنده به نام سباستيان كو كافي نبود.

يك تيم كارشناسي و برنامه ريزي با صرف ميليونها پوند و بهره گرفتن از دانش و تجربيات موسسات مختلف طرح جامع برگزاري المپيك را ارايه دادند.

اين طرح از يك سو مربوط به ساخت يك دهكده بزرگ المپيك در منطقه "لوئرلي ولي" واقع در شرق لندن و از سوي ديگر استفاده همه جانبه از كليه امكانات و تاسيسات موجود اين شهر براي برگزاري المپيك بود.

يكي از نقاط قوت طرح پيشنهادي لندن كه در مقايسه با ديگر شهرها توجه بازرسان كميته بين‌المللي المپيك را به خود جلب كرد تمركز و عدم پراكندگي رقابتهاي المپيك در پايتخت انگليس بود.

اين مساله موجب مي‌شود كه برنامه ريزي، مديريت، نظارت و امور ايمني و حفاظتي اين رقابتها به شيوه بهتري عملي گردد.

در طرح لندن براي ساخت تاسيسات جديد، با آن كه بر المپيك تاكيد خاص شده بود، ولي اعلام شده بود كه هيچ يك از تاسيسات ساخته شده منحصر به المپيك نخواهد بود و پس از آن نيز به طور كامل و براي هميشه در اختيار مردم لندن باقي خواهد ماند.

با اين همه لرد كو و همكارانش مي‌دانستند كه داشتن امكانات و تاسيسات ورزشي براي كسب ميزباني رقابتهاي المپيك كافي نيست. آنان با جلب همكاري همه جانبه كن ليوينگستون شهردار انتخابي لندن برنامه دقيق و زمان بندي شده‌اي را براي حل مشكلات زيست محيطي و سيستم حمل ونقل اين شهر عرضه كردند.

اين مشكلات همواره به عوان پاشنه آشيل لندن براي كسب ميزباني رقابتهاي ورزشي بين‌المللي مطرح و مهمترين سلاح رقباي پايتخت انگليس براي زير سوال بردن قابليتهاي اين شهر براي ميزباني المپيك بوده است.

نكته‌ديگري كه سباستيان كو و تيم همكارش به‌آن توجه كردند،اجراي سياستهاي مختلفي در جهت جلب همراهي افكار عمومي داخلي و مسوولان ورزشي كشورهاي عضو كميته بين‌المللي در كسب ميزباني اين رقابتها بود.

زماني كه توني بلر نخست وزير انگليس در تابستان گرم سال گذشته به جاي پيروي از جورج بوش، ژاك شيراك و ولاديمير پوتين روساي جمهورآمريكا، فرانسه و روسيه درعزيمت به به تعطيلات طولاني به همراه همسرش به يونان محل برگزاري المپيك ‪۲۰۰۴‬عزيمت كرد، به خوبي مي‌دانست كه اين اقدام و رايزنيهاي مستمر وي و همراهانش با مسوولان ديگر كشورها تا چه حد در افكارسازي و كسب راي ديگر كشورها به سود انگليس تاثيرگذار است.

در ماههاي اخير تيم مديريتي سازمان مبارزه لندن براي كسب ميزباني رقابتهاي المپيك از هر چهره‌اي كه توانستند براي افزايش محبوبيت شهر خود در اين مبارزه بي‌امان استفاده كردند.از ملكه انگليس و اعضاي خانواده اش گرفته تا هنرمندان محبوب و ورزشكاراني همچون ديويد بكهام و شخصيتهاي جهاني چون نلسون ماندلا رييس جمهور پيشين افريقاي جنوبي تا مردم عادي كوچه و بازار جملگي در اين مسير به خدمت گرفته شدند.

نكته ديگر در اين راه هماهنگي و اتحاد جناحها و احزاب سياسي در انگليس از نامزدي لندن بود. همه سازمانهاي مطرح سياسي بدون توجه به اختلافات عميق و ريشه دار خود در مسير كسب ميزباني المپيك با هم متحد شدند،تا جايي كه بلر رهبر حزب كارگر، كو عضو ارشد حزب محافظه كار و ليوينگستون منتقد جدي و صريح سياستهاي دولت بدون اعتنا به اختلافاتشان به سه ضلع مثلث تلاش براي آوردن المپيك به لندن پس از گذشت ‪ ۶۴‬سال از زمان المپيك ‪۱۹۴۸‬شدند.

مساله كسب ميزباني المپيك براي انگليس امري جدي و راهبردي بود.اهميت اين مساله را از اين جا مي‌توان فهميد كه بلافاصله پس از اعلام پيروزي لندن بر پاريس اين رقيب ديرينه و تاريخي، نخست وزير رسما وزارتخانه جديدي را با عنوان وزارت المپيك تاسيس كرد و تسا جاول وزير كنوني فرهنگ، ورزش و رسانه‌هاي اين كشور را بر راس ان گمارد.

به گفته لرد كو، براي انگليس و لندن، پيروزي در رقابت براي كسب ميزباني المپيك ‪ ۲۰۱۲‬تنها آغاز يك راه طولاني است و تلاش هفت ساله اين كشور براي برگزاري بدون نقص و كامل اين رقابتها از همين امروز آغاز شده است.