هاليوود ريپورتر: "جدايی نادر از سيمين" يکی از فيلم های موفق سال ۲۰۱۱ است، خبرآنلاين

تاد مکارتی منتقد ارشد نشريه آمريکايی هاليوود ريپورتر "جدايی نادر از سيمين" را يکی از فيلم های موفق سال ۲۰۱۱ می داند.به گزارش خبرآنلاين، تاد مکارتی در مطلبی که در شماره ۱۸ نوامبر نشريه هاليوود ريپورتر منتشر خواهد شد، درباره فيلم هايی که امسال بيشترين بخت را در فصل جوايز سينمايی دارند، صحبت کرده که در ادامه بخش هايی از آن را می خوانيد.
- آنچه از بحث های مختلف درمورد فيلم های سال ۲۰۱۱ برداشت می شود اين است که امسال در فصل جوايز هيچ فيلمی نيست که بتوان کاملا روی آن حساب کرد و تعداد رقبايی که بخت زيادی برای دريافت جوايز پايان سال دارند، زياد است. اين در حالی است که تعدادی از فيلم های مطرح هنوز اکران نشده اند.

- در طول سال شرکت های توليد و توزيع فيلم های مستقل و خاص تازه ترين ساخته های فيلمسازان بااستعداد قديمی يا جديد را عرضه کردند. اين فيلم ها جديدترين آثار کهنه کاران موفق مانند استيون اسپيلبرگ و مارتين اسکورسيزی تا چهره هايی چون ديويد فينچر، براد برد، جيسن ريتمن، کامرون کرو و استفن دالدری را شامل می شود. چطور کسی می تواند بدون ديدن فيلم های اين کارگردانان درباره برنده های فصل جوايز اظهار نظر کند؟
- گذشته از اين با فهرستی از فيلم های موفق در جشنواره های سينمايی روبرو هستيم; فيلم هايی چون "مارتا مارسی می مارلنه" شان دورکين،"yzCra Like" دريک دورموس، "پناه بگير" جف نيکولز،"Call Margin" جی. سی. چاندور، "زمين ديگر" مايک کاهيل، "تيراناسور" پدی کانسيدين و فيلم ايرلندی "نگهبان" ساخته جان مايکل مکدانا.
- امسال سه فيلم مستقل آمريکايی به نمايش درآمدند، دو فيلم به کارگردانی دو فيلمساز مولف کهنه کار و معروف و يکی به کارگردانی يک فيلمساز جوان تک رو که هر سه در جشنواره کن روی پرده رفتند: "درخت زندگی" ترنس ماليک که نخل طلای جشنواره کن را به خانه برد; "نيمه شب در پاريس" وودی آلن که يکی از فيلم های موفق تابستان بود و موفق ترين فيلم آلن در آمريکای شمالی لقب گرفت; و "راندن" نيکلاس ويندينگ رفن که در کن جايزه بهترين کارگردانی را برد.
- فيلم موفق العاده "فرزندان" ساخته الکساندر پين با بازی جرج کلونی و فيلم عالی "يک روش خطرناک" به کارگردانی ديويد کراننبرگ از آثار مستقل مورد علاقه من هستند که اواخر سال اکران شده اند. به اين فهرست می توان "شرم" استيو مکويين، "تعميرکار، خياط، سرباز، جاسوس" توماس آلفردسون و "کشتار" رومن پولانسکی را هم اضافه کرد.
- به اعتقاد من تنها توليد سينمای بدنه هاليوود که می تواند در فهرست بهترين فيلم های سال ارزيابی شود "مانيبال" بنت ميلر با بازی براد پيت است.
- استوديوهای هاليوود امسال در حوزه توليد دنباله های پرهزينه يا احيا» فيلم های موفق قديمی تاثيرگذار ظاهر شدند. از همه موفق تر "هری پاتر و يادگاران مرگ: قسمت ۲" ديويد ييتس که مجموعه سينمايی "هری پاتر" را به شکلی راضی کننده به پايان رساند. "افراد ايکس: درجه يک" ماتيو وان هم فيلمی تقريبا درجه يک بود و "ظهور سياره ميمون ها" روپرت وايات انرژی لازم را برای راه اندازی مجدد مجموعه سينمايی "سياره ميمون ها" فراهم کرد.
- در سال ۲۰۱۱ چند فيلم خوب ديگر هاليوودی هم به نمايش درآمدند: "ساقدوش ها" ساخته پل فيگ، "جی. ادگار" کلينت ايستوود، "سوپر ۸" جی. جی. آبرامز و "رنگو" گور وربينسکی که می توان آن را بهترين انيميشن بلند سال دانست.
- در اين بين با دو عنصر غيرقابل پيش بينی روبرو هستيم: اولی "جدايی نادر از سيمين" اصغر فرهادی است که شايد بتوان گفت تاثيرگذارترين فيلم ايرانی است که تاکنون در غرب به نمايش درآمده و بدون ترديد مانند يک فيلم آمريکايی در بسياری بخش ها پيشتاز دريافت جايزه است. فيلم دوم فيلم صامت و سياه و سفيد "هنرمند" به کارگردانی ميشل هازاناويسيوس کارگردان فرانسوی است که داستان آن در دهه ۱۹۲۰ و سال های پيش از ورود صدا به سينما روی می دهد; يک ملودرام کمدی سرگرم کننده که می تواند مورد توجه آمريکايی ها قرار بگيرد.
- با تمام اين حرف ها فقط يه اين مسئله فکر کنيد: پارسال اين موقع چه کسی می توانست پيش بينی کند "گفتار پادشاه" فيلم پيروز جوايز اسکار باشد يا جايزه اسکار ساندرا بولاک در سال ۲۰۱۰ يا موفقيت "ميليونر زاغه نشين" در سال ۲۰۰۹ برای چه کسی قابل پيش بينی بود؟