گزارش ایرنا از شو های غیرقانونی مد و لباس های غربی!

تهران - برق لباس هاي فاخر و گرانقيمت آزارت مي دهد. جرات دست زدن به لباس ها را نداري.

با خودت زير لب زمزمه مي کني اندازه اين حرفها نيستم. باورت نمي شود که بابت خريد تنها يک کيف زنانه يا يک جفت کفش ساده بايد چشمهايت را ببندي و يکجا شش برابر حقوق چند صد هزار توماني ات را بپردازي.

کيف را به دست مي گيري و ورانداز مي کني، ظاهرش را با داخلش مقايسه مي کني، زيپش را عقب و جلو مي کني، دنبال مقوله اي عجيب و غريبي مي گردي که با بقيه کيف هايت فرق داشته باشد اما هيچ مقوله عجيبي پيدا نمي کني.

تبليغات خبرنامه گويا	advertisement@gooya.com

نگاهت با نگاه يکي از مشتريان حاضر در سالن تلاقي مي کنه، غرق در حيرت مي شوي. سر و وضعش تو را به ياد لردهاي اروپايي مي اندازد، در کنارش ياد داستان شاهزاده و گدا مي افتي. با خودت مي خندي و سعي مي کني عزت نفست را از دست ندهي.

اما هنگامي که احساس حقارت سعي دارد تو را در حصار خود بگيرد، بلافاصله به ياد اين بيت نغز شاعر بزرگ ايراني سعدي مي افتي که مي گويد:

"تن آدمي شريف است به جان آدميت نه همين لباس زيباست نشان آدميت"
حضور دختران و پسران مانکن با لباس هاي غربي در سالن که با لهجه اي دو زبانه "فارسي - آمريکايي" به مشتريان خوشامدگويي مي کنند، بيش از پيش غافلگيرت مي کند.

خودت را براي لحظاتي در ميان رگال لباس هاي رنگارنگ و ‌کيف و کفش هاي خوش آب و رنگ گم مي کني و خودت را در رويايي رنگين داخل کالسکه پسر شاهزاده با کفش بلورين مي بيني. دلت يک مرتبه فرو مي ريزد. دوست نداري از اين روياي شيرين اما کوتاه بيرون بيايي. با افسوسي برآمده از دل، نگاهي به خودت مي اندازي و مي گويي: اينجا چه مي خواهم ...

به گزارش خبرنگار اجتماعي ايرنا، اين روزها تب برپايي سالن هاي مد لباس غربي در پايتخت بالا گرفته و در هر کوي و برزني تبليغ فروش اين لباس ها به گوشت مي رسد و تو را وسوسه مي کند تا دست کم سري به اين مراکز بزني و نگاهي به اين لباس ها بيندازي.

اين سالن هاي مد لباس با عناويني همچون شوء دايمي لباس، فروش جديدترين لباس هاي اروپا، آمريکا و ترک فقط با تعيين وقت قبلي و اطمينان از خريدار، مشترياني را به خود جذب کرده است و اجناس خود را به فروش مي رسانند.

مديران هيچ يک از سالن هاي مد لباس غربي فعال در پايتخت به رغم تلاش زياد خبرنگار اجتماعي ايرنا ‌ حاضر به مصاحبه با وي يا حضورش در اين مراکز نشدند و آنچه در اين گزارش به تصوير کشيده است اظهارات برخي مشتريان اينگونه سالن هاست.

شواهد و قراين، حاکي از آن است که اين سالن هاي مد لباس با مجوز رسمي يا غيرمجاز برپا مي شوند و به سبک مدرن امروزي، لباس هاي خود را با مدهاي روز غربي توسط مانکن هاي زنده دخترو پسر به به شيوه اي آزادانه و بدون هيچ قيد و حصار اخلاقي در محافلي صميمانه به نمايش مي گذراند.

گزارش ها بيانگر آن است که اخيرا در اين سالن هاي مد لباس غربي که اغلب به صورت زيرزميني و بدون مجوز برپا مي شوند، علاوه بر معرفي لباس هاي مارک دار روز دنيا، اقدامات ديگري همچون تبليغ فرقه هاي ضاله همچون بهائيت ميان جوانان انجام مي شود.

به نظر مي رسد، نظارت دقيقي بر تبليغ و برپايي اين سالن هاي مد لباس انجام نمي شود چرا که تعداد اين سالن ها قارچ گونه درحال تکثير است.
بر اساس اظهارات مشتريان اين سالن ها، قيمت لباس هاي عرضه شده در اين مراکز، اغلب خارج از عرف متعارف جامعه است و با دريافت ورودي هاي سنگين انجام مي شود بطوريکه تنها عده اي از قشر مرفه جامعه توانايي خريداري آنها را دارند.

"رضا ميرزايي" طراح دکور يک سالن مدلباس در اين باره به خبرنگار ايرنا مي گويد: در سالن ها مد لباس زيرزميني، افراد معمولي را راه نمي دهند و ورود اين افراد بايد حتما با شناخت قبلي و تاييد مدير سالن صورت پذيرد.
وي مي افزايد: قيمت لباس هاي مارک دار اين سالن هاي مد بسيار بالاست، بطوريکه اغلب از سه ميليون شروع مي شود و تا 40 ميليون تومان هم ادامه مي يابد.

ميرزايي مي گويد: ‌مشتريان سالن هاي مد لباس غربي خاص هستند و خريد هاي آنان اغلب از مرز 20 ميليون تومان نيز مي گذرد.

به گفته وي، مديران اصلي سالن هاي مد لباس، اغلب نياز مالي ندارند و از وضعيت مالي خوبي برخوردارند و فقط به دليل علاقه به لباس هاي مارک دار، اين سالن ها را راه اندازي و لباس ها را به فروش مي رسانند.

" ديانا بابايي " خانم جواني که از مشتريان يکي از سالن هاي مد لباس غربي است نيز مي گويد:‌ من به مزون لباسي رفتم که آنجا قيمت ها نجومي بود، مثلا يک جفت کفش ساده به قيمت هفت ميليون تومان براي فروش گذاشته شده بود و دختر بچه اي همراه مادرش اصرار براي خريد اين کفش را داشت.

وي در ادامه مي افزايد: يک کيف ساده مارک دار را سه و نيم ميليون تومان قيمت گذاري کرده بودند و من متعجب، قدرت هيچ پرسشي را از فروشندگان آن مزون لباس نداشتم .

بابايي مي گويد: شنيدم که در يکي از اين سالن هاي مد لباس به يکي از هنرپيشگان معروف سينما، پيشنهاد خريد شلواري ويژه از جنس جير طبيعي فرنگي شده است اما او با توجه به نرخ بالاي شلوار به قيمت 18 ميليون تومان از خريد شلوار امتناع کرده است.

اين خانم جوان در ادامه مي افزايد:‌ به آن هنرپيشه گفته شده شما که با بنز 200 ميليون توماني در شهر تردد مي کنيد چرا اين خريد ويژه شلوار را رد مي کنيد و او در جواب گفته است که قدرت مالي ام براي خريد اين شلوار کافي نيست.

او مي گويد: ‌براي خريد ساعتي اقدام کردم که ظاهر زيبايي داشت اما وقتي قيمت آن را شنيدم از هوش رفتم ؛ قيمت ساعت، 35 ميليون تومان بود که بايد به صورت محضري و با انجام مراحل قانوني سند ساعت به اسم خريدار مي شد.

"سعيد محمدي" از وارد کنندگان لباس چيني و تايلندي است که درباره شيوه فعاليت سالن هاي مد لباس چنين مي گويد:‌ اغلب سالن هاي مد غربي، لباس هاي چيني و تايلندي را با عنوان مارک ها معروف به فروش مي رسانند.

وي مي افزايد: در کشور چين، اين قابليت وجود دارد که خريدار با هر مارکي که مورد نظر اوست لباس را مارک دار کند.

اين فروشنده مي گويد: ‌خريداران، اغلب قيمت لباس هاي مارک دار را بابت لباس هاي با مارک تقلبي مي پردازند.

وي اضافه مي کند: لباس ها با قيمتي چندبرابر نرخ واقعي به فروش مي رسند و باز هم مشتريان خود را دارند.

"عشرت بدر" رييس هيات مديره خانه لباس هاي سنتي و تاريخي فارس نيز در اين باره در گفت و گو با خبرنگار اجتماعي ايرنا مي گويد: اگرچه برگزارکنندگان سالن هاي مد با انگيزه هاي اقتصادي و کسب درآمد، اقدام به برپايي نمايش مد مي کنند اما در عمل اين امر موجب تضعيف بيشتر نمادها و الگوهاي پارچه و لباس بومي ايراني شده و نمادها و الگوهاي غربي را تقويت، تثبيت و ترويج مي کند.

وي در پاسخ به اين سووال که علت استقبال طراحان و خياطان ايراني از سالن هاي مد غربي چيست؟ مي افزايد: در ايران صدها طرح و هزاران خياط مشغول به کار حرفه اي در زمينه پوشاک هستند و اکثر آنان با برگزاري اينگونه نمايش هاي مد غربي مخالف هستند.

اين طراح و توليدکننده لباس ايراني در ادامه مي گويد: برگزار کنندگان سالن هاي مد غربي داراي صلاحيت حرفه اي در زمينه خياطي و طراحي مد و لباس نيستند و هيچ نهاد دولتي يا صنف داخلي يا حتي بين المللي صلاحيت حرفه اي آنان را تأييد نکرده است.

وي در پاسخ به اين پرسش که شرايط و ضوابط برپايي سالن هاي مد چيست؟ مي گويد: شرايط و ضوابط برپايي هرگونه سالن يا نمايشگاه در ارتباط با مد و لباس را قانون ساماندهي مد و لباس و آيين نامه اجرايي آن تعيين مي کند و دستورالعمل هاي صادره از سوي کارگروه مستقر در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، چگونگي برگزاري اينگونه برنامه ها را کاملا مشخص کرده است.

خانم بدر مي افزايد: اغلب، سهل انگاري هايي در رابطه با محافل برپايي نمايش زيرزميني مد و لباس صورت مي پذيرد از جمله صدور مجور درج آگهي در روزنامه ها براي جذب مانکن و مربي آموزش مانکن.

وي تاکيد مي کند: در يکي از موارد، به شرکتي که موضوع فعاليت آن باغباني، فضاي سبز يا طبخ غذاست، مجوز درج آگهي براي دعوت به همکاري مانکن ها و مربيان آموزش مانکن ( نمايش دهنده مد و لباس ) داده شده بود.
اين طراح لباس اضافه مي کند: در اينگونه موارد، احتمال سوء استفاده از مجوز درج آگهي، به جاي مجوز آموزش نمايش مد و لباس و مجوز برپايي نمايشگاه وجود دارد.

وي در پاسخ به اين سووال که ترويج سالن هاي مدغربي در ايران چه تبعاتي براي جوانان در پي دارد؟ مي گويد: ترويج سالن هاي مد غربي موجب رشد روزافزون مدهاي غربي و هيجان کاذب ناشي از آن، در کشور خواهد شد و مي تواند منجر به آسيب هاي اجتماعي شود.

وي در عين حال مي افزايد: ادامه فعاليت محافل برپاکننده نمايش لباس هاي غربي موجب ارتباط و اتصال بيشتر اينگونه محافل با دلالان و صحنه گردانان برگزاري نمايش مدهاي غربي در برخي از کشورهاي منطقه نظير امارات و ترکيه خواهد شد و اين مساله براي حيثيت فرهنگي ايران اسلامي پيامدهاي منفي در پي خواهد داشت.

بدر در پاسخ به سووال ديگري مبني بر اينکه چگونه مي توان سالن هاي مد روز ايران را با نگاه تاريخي و سنتي جايگزين مد روز غرب در کشور کرد؟ مي گويد: مساعدت دولت به نهادهاي سنت گرا نظير خانه لباس هاي سنتي و تاريخي فارس و نگاه مبتني بر هويت اسلامي در طراحي و توليد پوشاک مي تواند مد ملي را تقويت کند.

وي در پاسخ به اينکه مسوولان با استفاده از چه راهکاري از ترويج سالن هاي مد غربي مي توانند جلوگيري کنند؟ مي افزايد:‌ مسوولان بايد از قابليت هاي سازمان هاي مردم نهاد و تشکل هاي صنفي مربوطه براي جهت دهي و تقويت الگوها و نمادهاي پارچه و لباس بومي مناطق مختلف ايران و حتي ساير سرزمين هاي اسلامي بيشتر استفاده کنند تا زمينه دسترسي عمومي به پارچه و لباس منطبق با الگوي ايراني – اسلامي فراهم شود.

رييس هيات مديره خانه لباس هاي سنتي و تاريخي فارس پيشنهاد مي کند براي مقابله با سالن هاي مد زيرزميني، ‌دستگاههاي اطلاعاتي، امنيتي و قضايي بايد برخورد جدي تر با سالن ها و محافل مد زيرزميني کند که اين امر بطور موقت مي تواند موجب جلوگيري از گسترش اينگونه محافل در کشور شود و الگوها و نمادهاي بومي معرفي و تقويت شوند.

"مجيد ابهري" آسيب شناس اجتماعي در اين زمينه مي گويد: سالن هاي مد زيرزميني محفل گسترش فرهنگ غربي است که با توجه به تمايل روزافزون برخي از بانوان به مدهاي متداول و تهيه پوشاک در کشور ترويج يافته است.

وي مي افزايد: با توجه به ضرورت سني دوران بلوغ در دختران، براي پيروي از مد و رقابت با همسالان و با عنايت به حضور قشر نو کيسه گان با پول هاي باد آورده در جامعه، اخيرا برخي افراد و مراکز در جايگاه سالن مد ‌يا "شو روم" زيرزميني به برگزاري جلسات عرضه مد به صورت مختلف به شکل و شمايل غربي و کاملا مغاير با آداب و رسوم ديني و فرهنگي ما ‌اقدام مي کنند.

وي در ادامه مي گويد: اين سالن هاي مد لباس همراه با موزيک زنده، پيانو و گيتار برپا مي شوند.

وي اضافه مي کند: اين سالن هاي مد لباس که اغلب در شمال شهر و در بين محافل دوستانه و خصوصي تبليغ مي شود و دختران و پسران جوان دعوت مي شوند با ورودي هاي سنگين و گران قيمت برگزار مي شود.

اين روانشناس مي گويد: پوشاکي که در اينگونه مراسم به نمايش گذاشته مي شوند، اکثرا مغاير با معيارهاي حجاب اسلامي است و برگزار کنندگان آنها اغلب به صورت گردشگري به برخي کشورهاي همسايه مي روند و لباس هاي گران قيمت را از آنجا خريداري مي کنند و در اين گونه مجالس به فروش مي رسانند.
اين پژوهشگر، ‌ماموريت بعضي از برگزارکنندگان سالن هاي مد لباس غربي را مقابله با فرهنگ اسلامي بيان مي کند و مي گويد:‌ صاحبان اين سالن هاي مد با استخدام برخي از مانکن هاي خياباني، مدل مانتوهاي کوتاه و شلوارهاي آن چناني و آرايش غليظ را تبليغ مي کنند که ضمن کسب درآمد قصد الگو سازي براي بانوان را دارند .

وي اضافه مي کند: نمايش گستاخي و ضديت با فرهنگ اجتماعي و اسلامي يکي از حربه هاي مقابله با فرهنگ عفاف و حجاب از سوي اين افراد است .
اين آسيب شناس اجتماعي مي گويد:‌ افرادي که قصد جو سازي و شايعه پراکني در موضوع مقابله با مانکن هاي خياباني را دارند يا ناآگاهانه اقدام به اين کار مي کنند يا آگاهانه از ناتو فرهنگي دفاع مي کنند.

به گفته اين کارشناس علوم رفتاري، برگزارکنندگان اين گونه مراکز و مجالس به غلط تصور مي کنند که مي توانند به عنوان پل مقابله با فرهنگ اسلامي عمل کنند.

وي تاکيد مي کند: بانوان ما هشيار تر از آنها هستند و حساب تعدادي انگشت شمار قانون شکن از حساب بانوان شريف و با حجاب جامعه ما کاملا جداست .
اين آسيب شناس اجتماعي پيشنهاد مي کند:براي مقابله با اين مراکز و در راستاي رفع اين دسته از نيازها براي قشر بانوان، نهادهاي ويژه بانوان بايد از طراحان متعهد و هنرمند دعوت کنند .

وي مي افزايد:همچنين مسوولان بايد اقدام به برگزاري مراسم ويژه بانوان بر اساس معيارهاي فرهنگي - اسلامي و اسلامي - ايراني کنند و در جهت رفع نيازهاي بانوان براساس استانداردهاي پوشاک به ويژه قشر سني جوان، گام هاي اساسي و جدي بردارند.

از اين رو، با حمايت و نظارت مسوولان ذي ربط، برپايي سالن هاي مد لباس تاريخي و سنتي به روز شده ايراني و حمايت از طراحان لباس داخلي مي توان دست غرب زدگان را کشور کوتاه کرد و لباس هاي ايراني ر ا جايگزين لباس هاي غربي کرد.