تيغ سانسور ريشه‌‌‌ شعر ما را هدف گرفته است، ایلنا

حافظ موسوی در ۱۵ اسفند ۱۳۳۳ خورشیدی در شهر رودبار گیلان به دنیا آمد.او؛ شاعر معاصر ایرانی و از اعضای کانون نویسندگان ایران است. وی مدتی دبیر هیات تحریریه مجله کارنامه بود و اکنون به همراه شمس لنگرودی و شهاب مقربین؛ مدیر انتشارات آهنگ دیگر است.

از آثار او مي توان به كتاب هاي زير اشاره كرد:

دستی به شیشه‌های مه گرفته دنیا، برنده جایزه گردون
سطرهای پنهانی
شعرهای جمهوری
زن، تاریکی، کلمات
خرده ریز خاطره‌ها و شعرهای خاورمیانه

وي در گفتگويي درباره ادبيات گفته است: آدم‌هايي كه با ادبيات سر و كار ندارند، در سايه‌اند. نخستين كاركرد ادبيات، جنبه‌ سرگرم‌كنندكي آن است. اين از قديمي‌ترين و جذاب‌ترين كاركردهاي ادبيات است و ريشه‌ي اين لذت را در زمان‌هاي بسيار دور در قصه‌هاي كهن، در حكايت‌هاي عاميانه و در قصه‌هاي مادربزرگ‌ها مي‌توان جست‌وجو كرد وي در سرمقاله سايت ادبي وازنا به مناسبت نوروز درباره سانسورهاي موجود چنين گفته:بگذاريد صراحتا ً بگويم که من دچار اين توهم نيستم که اگر سانسور نباشد،‌ شعر ما يک شبه ره صدساله را خواهد پيمود و جوايز بين‌المللي را درو خواهد کرد. حتا معتقدم برخي از شعرها و کتاب‌هايي که نمي‌توانند از فيلتر سانسور بگذرند، فن‌نفسه داراي ارزش ادبي چنداني نيستند. اما اين‌ها فقط يک سوي ماجراست. سوي ديگر آن اين است که تيغ سانسور ريشه‌‌‌ شعر ما را هدف گرفته است. وقتي سانسور، اولين کتاب يک شاعر جوان را که ممکن است يکي از بهترين شاعران آينده‌‌ي ما باشد به کل با مُهر ِ غيرقابل انتشار حذف مي‌کند با بخش‌هاي عمده‌اي از شعر او را از ريخت مي‌اندازد، فقط يک شاعر، يا يک کتاب نيست که از گردونه حذف مي‌شود، بلکه اين ريشه‌هاي شعر آينده‌‌ي ماست که بي‌رحمانه قطع مي‌شود. در همين سالي که گذشت، يکي دو نفر از شاعران جوان و ميان‌سال ما، درست در زماني که در اوج شکوفايي و بالندگي بودند – و هستند – و جامعه‌‌ شعرخوان ما تازه داشت صداي ويژه‌‌ي آن‌ها را از ميان انبوه صداها تشخيص مي‌داد، از انتشار کتاب بازماندند. اين بلا را اگر سر يک فوتباليست يا وزنه‌بردار بياورند،‌ مطبوعات ورزشي، حتا رسانه‌هاي دولتي ما زمين و زمان را به هم مي‌ريزند، اما در مورد شعر، هيچ‌کس واکنش نشان نمي‌دهد. هيچ‌کس برآشفته نمي‌شود.

از نمونه اشعار او:

اینجا
خاورمیانه است
و این لکنته که از میان خون ما می گذرد
تاریخ است