درخواست همکاری با خانم شکريه، زن شجاع ای که خود و چهار فرزندش را ازچنگال شوهرستمگرش نجات داده است، ليزا سروش

زندگی زير بارخشونت

زنان درافغانستان هميشه از جمع قربانيان حوادث اند. رسم، سنت و روش مردان زن ستيز همواره زندگی زنان افغانستان را در معرض خطر قرار داده و سرانجام، اکثر واقعات ناگوار را درپی داشته و زن را اسير و دست خوش مناسبات نابرابر و منازعات خانوادگی کرده است .
ناهمگونی روندهای اجتماعی ـ سياسی، فرهنگ ترقی زدايی و مناسبات عقب مانده اجتماعی ، که حلقات تجددخواهانه و برابر طلبانه را سرکوب کرده، يک واقعيت انکار ناپذير و عيان جامعه افغانستان می باشد. بارزترين تناقض اجتماعی ـ فرهنگی امروز جامعه افغانی عبارت از تجديد قوانين و سنت های پوسيده به نام تطبيق اسلام و شرعيت اسلامی می باشد. در اين تناقض، تضاد شديد ميان واقعت اصلی زندگی زن افغان و سيمای بيرونی آن هويدا ميگردد که ريشه در فکتور فرهنگی جامعه يعنی ستم بالای زنان دارد.

يکی از اين ستم ديدگان خانم شکريه است. شکريه مادر چهار فرزند ـ دو پسر و يک دختر ـ ميباشد. اين زن در آوان کودکی پدر خود را از دست داده و توسط پدر اندرش با يک مرد فاسد و به قول خودش جنايتکار، معتاد به مخدرات، عياش، قاتل و آدم ربا به عقد درآورده شد.
شکريه مدت ۱۷ سال عمرش را با قبول تمام زجر و مشقات، صرفا به خاطر حفظ و احترام به رسوم و عنعنات جامعه افغانی، با مرد جنايتکارش سپری نمود.
شکريه داستان زندگی اش را با اشک قصه ميکند وميگويد: شوهرش هميشه وی را با شديد ترين نوع ظلم و ستم شکنجه می نمود. اجازه رفت و آمد با اعضای خانواده اش نميداد. تنها برادرش از وی گاه گاهی پنهانی جويای احوال ميشد. تا اينکه روزی اين مرد آگاه ميشود و مقابل چشمان برادرش به دهن شکريه ملتين می اندازد؛ مرتبه ديگر در جر و بحث فاميلی، آب جوش به روی وی ميريزد؛ باری هم او را با چاقو ميزند و حتی طفل کوچکش که نيز برای نجات مادر گريه و ناله ميکرده است وی را نيز به ضرب چاقو زخمی ميکند و مانند اين دهای مورد ديگر .
در آخرين مرحله که سبب شد که اين خانم زندگی اش را از اين مرد ناسالم جدا کند، وی را در سرک عمومی مورد شکنجه قرار ميدهد، برهنه اش ميکند و دو دندان وی را نيز می شکند.
سرم انجام شکريه به محکمه مراجع ميکند و بعد مدت چهار سال و شش ماه از طرف محکمه نظر به شواهد، تفريق به ضرر طلاق ميگيرد .
اين مرد زمانی در پاکستان دختر يک نيم ساله خود را در مقابل دريافت پول برای خريد مخدرات می فروشد. و شکريه دختر خود را به چهل هزار کلدار پاکستانی که خودش در خانه های مردم برای دريافت لقمه نان اولاد هايش کار و به قول خودش (مزدوری) ميکرده، دوباره خريده است .
شکريه تنها قربانی اين خشونت خانوادگی نيست، دخترش سونيا، پسرش روحيد و برادرش عبيد نيز از جمع کسانی اند که اين مرد با هر نوع رويه جنايت آميز آنها را مورد شکنجه قرارداده است .
بعد از عقد طلاق ،اين مرد به خانه ای شکريه با سلاح حمله ميکند تا او را به قتل برساند. اما وی را همسايه هايش نجات ميدهند. تا اينکه وی مجبور به ترک افغانستان در ۵ اپريل سال جاری به عزم هندوستان ميشود.
بعد از فرار شکريه ، شوهرش به گروپ از آدم ربايان دستور داد تا برادر وی را در مقابل گرفتن آدرس خواهر، اختطاف و به زندان شخصی شان زندانی کنند. در اثر لت و کوب توسط " پنجه بکس و چاقو "، برادر مجبور ميشود آدرس خواهرش را با اين گروپ بدهد و بعد از مدتی از زندان فرار ميکند. اما حالت صحی وی از لحاظ روحی و روانی خراب شده است .
در يک تماس تلفونی شوهرش شکريه ، و اولاد هايش تهديد به مرگ کرده و ميگويد: من در هندوستان امکانات دارم که شما را بکشند .
شکريه در تما م مدت شوهرداری اش در خانه های مردم کار کرده، تا لقمه نانی برای اولاده های خود پيدا کند. اکنون در هندوستان نانوايی باز کرده، لباس شويی و آشپزی برا ی مريضا ن که از افغانستان ميآيند ميکند، تا مصارف اولاد های خود را تهيه نمايد.
شکريه به دفترملل متحد در امور پناهندگان مراجعه کرده، اما مجبور است الی ماه (دسامبر ۲۰۰۹) انتظار ملاقات با اين سازمان را بکشد .
من به عنوان يکی از فعالان حقوق بشر، نخست از وضعيت و حالت زنان کشورم و برخورد حکومت پوشالی و فاسد حاکم، که با مصرف نمودن دها مليارد دالر نتوانسته است به سنت ها و عنعنات قبيلوی حاکم پايا ن دهد، ابراز تاثرمينمايم. رسالتم ميدانم تا به جهانيان برسانم، زن افغانستان همان زن ستم ديده ديروز است. برای رهايی و نجات اين ستم ديدگان قرنها، تقاضا ميکنم تا برنامه های عمرانی و بلاعوض شا ن را در بخش جداگانه و مشخصی برای بهبودی وضعيت زنان و آزادی آنها از ستم مردان جاه دهند!
من تا هنوز تنها کاری که انجام داده ام ، بر قرار کردن تماس اين خانم با برنامه تلويزيونی خانم سجيه بوده است. اما با تاسف مردم در همکاری با اين خانم بيشتر سهيم نشدند که حد اقل برای يکی دو ماه مصرف او را کفايت نمايد.
هموطنان عزيز، مدافعان زن ! شکريه به حمايت مالی و معنوی شما نياز دارد ! او سالهاست زير ضربه روحی و روانی زندگی ميکند. رسالت شما ست تا در برابر يک خواهر زجر کشيده ای خود از هر نوع همکاری دريغ نه نمائيد .
از ابراز همدردی شما در مورد قدر دانی ميکنم

ليزا سروش ، فعال حقوق بشر
دوستان کمک کننده ميتوانند به ادرس ذيل با من به تماس شوند.
Liza.kohstani@gmail.com