مصاحبه با مايکل جي فاکس، غولي که کوچک شد، لحظه نیوز

مايکل جي فاکس، کمدين و بازيگر معروف دهه 50 آمريکا و مبتلا به بيماري پارکينسون، طي مصاحبه اي با هفته نامه آمريکايي تايم به ده سؤال آن نشريه به اين شرح پاسخ گفته است:

مايکل جي فاکس، کمدين و بازيگر معروف دهه 50 آمريکا و مبتلا به بيماري پارکينسون، طي مصاحبه اي با هفته نامه آمريکايي تايم به ده سؤال آن نشريه به اين شرح پاسخ گفته است:

* تا چه حد خوشبيني که خود را در برخورد با شرايط مشکل و سخت حفظ کني؟

** بيشتر برمي گردد به روحيه انطباق پذيري و پذيرش و استقبال از مشکلات. مثلاً من هيچ اهميتي نمي دهم به اينکه آيا من دچار پارکينسون هستم يا نه. زيرا من آن را انتخاب نکردم، اما به اين مسأله که حق انتخاب چگونگي برخورد با آن را دارم را براي خود محفوظ مي دانم. در اين شرايط و انتخاب گزينه هاي گوناگون، من داراي آزاديهاي فراوان در حوزه مربوط به بيماري پارکينسون خود مي باشم که قطعاً از اين چنين آزادي گزينه هايي قبلاً برخوردار نبودم.

* بيماران شما چگونه بر روي اعتقادات شما در خصوص مرگ و حيات و يا معنويت تأثير داشته اند؟

** قطعاً اين مسأله برمي گردد به بيداري اخلاقي و رجوع به اخلاقيات دروني. من فکر مي کنم اين يک فرصت ناب است تا برگرديم به اصل اين تفکر و انديشه اصولي، که تنها ظاهر زندگي تعيين کننده نيست و با آن پاسخ مسؤولانه اي به اين واقعيت بدهيم.

درست مانند اين که شما در سن 75 تا 80 سالگي همچنان خود را خوشبخت و خوش شانس و شاداب حس کنيد. پس اجازه دهيد که از آن بيشتر استفاده شود.

* حمايت شما از تحقيقات در خصوص سلولهاي بنيادي بر افکار عمومي چه تأثيراتي داشته است؟

** من بسيار خوشحالم از اينکه به هر نحوي که شده بحث و مشاجره در خصوص سلولهاي بنيادي بالا گرفته و تحقيقات در اين خصوص هر چه بيشتر ادامه دارد. حتي آنهايي که قبلاً توجهي به آن نداشتند ولي همچنان به آن اهميت مي دهند و توجه خاصي مبذول نموده اند در عين حال فکر مي کنم اين خود زمينه اي براي اجراي قوانين خاص خودش مي باشد.

* از نظر شما بهترين راه براي پيشبرد حمايت از سلولهاي بنيادي چيست؟

** بهترين راه اين است که به وعده هاي ظاهري و توخالي توجهي نکنيم و دست از ادامه تحقيق و پيگيري آن برنداريم و همواره بايد به دنبال راهي براي برداشتن موانع در اين راه باشيم.

* حال خودت مريض شدي، هيچ شده که خودت را در تنگناي بيماري ات ناتوان ببيني؟

** بله، همين تازگي ها. اما در حال حاضر و براي تمام وقت به خودم مي گويم که اين بيماري هر چه زودتر برطرف خواهد شد و دوام چنداني نخواهد آورد و از هر گونه نگراني در خصوص بيماري ام فارغ هستم.

بويژه که اين بيماري ام خارج از کنترل دستهاي لرزان من هستند و هيچ کنترلي بر آنها ندارم. پس چرا بايد حتي يک ثانيه از عمرم را به نگراني از اين بيماري بگذرانم.

* چه چيزي شما را به عنوان غول آمريکا معروف ساخت، حال آن که از لحاظ بدني به مراتب کوچکتر از ساير بازيگراني هستيد که طي 40 سال کار کرديد؟

** بازيگر کمدي، مانند قورباغه است که شما مي توانيد به راحتي آن را بگيريد و شکار کنيد و بياموزيد که چگونه کار مي کند. اما مرگ او در نهايت غربت و فراموشي مي گذرد.

بنابراين من هرگز وقت زيادي را صرف اين موضوع نمي کنم که چرا مردم به کارهاي من پاسخ نمي دهند. اما فکر مي کنم که اين خود نيز يک سرگرمي است و از اين بابت خوشحالم.

* آيا همچنان به کار خود ادامه مي دهيد يا آن که فکر مي کنيد بهترين ساعتها را براي يافتن معالجه پارکينسون خود صرف کنيد، بهتر است؟

** من تا زنده هستم از هر لحظه اي براي بازي کردن استفاده مي کنم. به طوري که تازگي کار بر روي نمايشنامه «مرا نجات بده» با دوست خوب و قديمي ام دنيس لي يري را تمام کردم و اين يک کار نشاط آور براي من بود.

* آيا فکر مي کني که تا زنده هستي معالجه کامل پارکينسون را با چشمان خود ببيني؟
** من معتقدم که راهي براي معالجه پارکينسون پيدا خواهد شد.

* بهترين و دوست داشتني ترين فيلمي که تاکنون بازي کردي، چيست؟

* گردباد، اولين باري که به آينده برگشتم. همزمان در حال ازدواج بودم که روزانه بين 20 تا 22 ساعت کار مي کردم. در آن زمان 22 سال سن داشتم و با تمام انرژي در خدمت سينما بودم.