پرويز پرستويی ۵۲ ساله شد، ايسنا

- «سينما زمانی برای‌ من اهميت دارد که بتوان با آن حرفی زد»

خبرگزاری دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و هنر - سينما

پرويز پرستويی که فعاليتش را در تئاتر با نمايش «ماجرای يک محل» در سال ۴۸ و بازيگريش را در سينما با «ديار عاشقان» در سال ۱۳۶۲ آغاز کرد، فردا ـ دوم تير ماه ـ پنجاه و دو ساله می‌شود.

به گزارش خبرنگار سينمايی خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)، پرستويی که در سال ۱۳۳۴ در همدان متولد شده است، در روند کاری بازيگريش که از سی‌ وهشت سال گذشته آغاز شده و تا به امروز ادامه دارد، به تازگی بازی در فيلم «صد سال به اين سالهای» سامان مقدم را به پايان رسانده است و با برعهده گرفتن دبيری يازدهمين جشن خانه‌ی سينما در تدارک برپايی اين جشن در شهريور ماه است.

پرستويی گفته است: سينما زمانی برايش اهميت دارد که بشود با آن حرفی زد.

وی همچنين اعتقاد دارد: بازيگری خيلی می‌تواند انسان‌ساز باشد و بعد انسانی آدم را تقويت کند و من معتقدم بازيگری قبل از هر چيز بايد خود من را بسازد.

پرستويی بازيگری را دنيايی دانست که هنوز تعريف جامعی از آن نمی‌توان ارايه کرد: در اين حرفه هر چقدر زحمت کشيده شود، همان قدر بهره برده می‌شود و در واقع مانند بدن‌سازی می‌ماند و فقط کافی است يک ماه آن را رها کنی، همه چيز به هم می‌ريزد.

او می گويد: همه فيلمهايم را دوست دارم اما «آژانس شيشه‌ای» را دلی دوست دارم و ته مايه حاج کاظم در دلم است و هر موقع آنرا می‌بينم دگرگون می‌شوم و به اين شخصيت خيلی می‌توانم نزديک شوم.

به گزارش ايسنا، پرستويی چندی قبل در مراسم تقديرش در شيراز گفته بود: يک اتفاق باعث شد به سينما بيايم و به‌هيچ عنوان قصد ندارد در سينما با شتاب کار کنم و اگر شرايط خوبی در تئاتر فراهم باشد، ترجيح می‌دهم که تئاتر کار کنم.

پرستويی اعتقاد دارد تئاتر در ايران با کمبود نويسنده مواجه است و به استثنای تعدادی انگشت شمار نمايشنامه‌نويس خوب و آينده دار همچون حميد امجد، رحمانيان و محمد چرمشير و ..، متاسفانه نويسندگان خوبی در حوزه تئاتر وجود ندارند.

پرستويی‌ گفته است: تئاتر را در عرصه بازيگری نمی‌توانم با سينما مقايسه کنم چرا که دنيای بازيگری در تئاتر دنيای ويژه‌ای است دنيايی که لنز، دوربين و ديگر حقه‌های سينمايی کمک شما نيستند و شما به‌عنوان بازيگر يکه‌تاز صحنه هستيد.

وی همچنين در آن مراسم گفته: همه‌ی کارهايی که انجام داده‌ام با اعتقاد بوده است به عنوان مثال «آژانس شيشه‌ای» روی من تأثير بسياری گذاشت و نگاهم را به اين آدم‌ها عميق‌تر و حساس‌تر کرد، همان‌گونه که «بيد مجنون» دريچه جديدی را به روی من باز کرد.

بنا بر اين گزارش، از عمده‌ترين نمايش‌های پرستويی می‌توان از «چشم در برابر چشم»، «خانه‌ی روشنی»، «شبی در حلبی‌آباد»، «پول»، «مريم ومرداويج»، «معرکه در معرکه»، «عشق‌آباد» و فنز نام برد.

عمده فيلمهای او «حکايت آن مرد خوشبخت»، «آدم برفی»، «ليلی با من است»،‌ «مهر مادری»، «روانی»، «آژانس شيشه‌ای»، «مرد عوضی»، «روبان قرمز»، «موج مرده»، «آب و آتش»، «ديوانه‌ای از قفس پريد»، «مارمولک»، «کافه ترانزيت»، «پاداش سکوت» و... است.