پنجشنبه 19 آذر 1388   صفحه اول | درباره ما | گویا


بخوانید!
پرخواننده ترین ها

ديشب تمام ِ چهره‌ی آئينه، اشک بود، شعری از رضا مقصدی

رضا مقصدی
... در سينه، شعله - شعله، غم‌ات بی‌امان نشست / عشق ِ تو را هميشه، دل ِ ما صدا زده‌ست / آن‌جا اگر ترانه‌ات تاريک وُ تلخ گشت / ما را غم ِ بُلند ِ تو اين‌جا صدا زده‌ست

تبليغات خبرنامه گويا

advertisement@gooya.com 




اين چيست؟ درد ِ کيست؟ که ما را صدا زده ست
ما را به سوی تلخ ترين ها صدا زده ست

***

ای آب های بندر ِ"چمخاله" بشنويد!
ما را غم ِ قديمی ِ دريا صدا زده ست

***

ساز ِ «صبا» کجاست؟ که بنوازدت به درد
آن سينه را سرود ِ غم افزا صدا زده ست

***

نام ِ ترا ستاره ی ارديبهشت ماه
اين بار از تمام ِ بُلندا صدا زده ست

***

شوريده ی طراوت ِ سبزينه های چای!
بنگر، ترا بهار ِ شکوفا صدا زده ست

***

دريا سرود ِ سينه ی عشاق، کی شنيد؟
اين درد را صداقت ِ صحرا صدا زده ست

***

بخت ِ بُلند ِ توست که اين عشق ِ سر بلند
جان ِ ترا شکفته وُ زيبا صدا زده ست

***

در سينه، شعله - شعله، غمت بی امان نشست
عشق ِ ترا هميشه، دل ِ ما صدا زده ست

***

آنجا اگر ترانه ات تاريک وُ تلخ گشت
ما را غم ِ بُلند ِ تو اينجا صدا زده ست

***

تنگ است قامت ِ غمت در قالب ِ غزل
نام ِ ترا قصيده ی فردا صدا زده ست

***

ديشب تمام ِ چهره ی آئينه، اشک بود
وقتی که ديد مرگ، يکی را صدا زده ست

کُلن ۲۶ ارديبهشت ۸۸
reza.maghsadi@gmx.de


ارسال به بالاترین | ارسال به فیس بوک | نسخه قابل چاپ | بازگشت به بالای صفحه | بازگشت به صفحه اول 



















Copyright: gooya.com 2016