نخستين رمان حسين نوش‌آذر در ايران منتشر شد، ايسنا

رمان حسين نوش‌آذر با عنوان «سفركرده‌ها» منتشر شد. به گزارش خبرنگار بخش كتاب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين اولين رمان اين نويسنده است که در ايران منتشر شده است.

«سفرکرده‌ها» در 300 صفحه از سوي نشر ني به چاپ رسيده است و در نمايشگاه كتاب تهران حضور دارد.

نوش‌آذر درباره‌ي اين رمان به ايسنا توضيح داد: «سفرکرد‌ه‌ها» يک رمان تلفيقي است؛ تلفيقي از داستان خانوادگي، رمان سياسي (تريلر سياسي)، داستان اجتماعي و رمان شخصيت. اين داستان از منظر چهار شخصيت روايت مي‌شود و هر يک از شخصيت‌ها گوشه‌اي از حوادث زندگي خانوادگي، اجتماعي و سياسي‌شان را که در تابستان تا پاييز سال کودتاي 28 مرداد اتفاق افتاده، روايت مي‌کنند.

اين نويسنده افزود: يکي از اين چهار شخصيت، يک زن آلماني به نام ماري لوئيس است که به حسب تصادف با يکي از نمايندگان مجلس هجدهم در باکو آشنا مي‌شود و به جست‌وجوي شوهرش که در جنگ جهاني دوم مفقود شده، به ايران سفر مي‌کند و بدين ترتيب به خانواده‌ي نماينده‌ي مجلس راه پيدا مي‌کند. اين سفر به ماجراهايي مي‌انجامد که از طريق آن‌ها مي‌توانيم به زمينه‌هاي اجتماعي، خانوادگي و سياسي خشونت و سرکوب در سال‌هاي پس از کودتا پي ببريم و به يک درک تاريخي برسيم؛ از چگونگي شکل‌گيري وقايعي که بعدها، بعد از آن سرخوردگي‌ها به انقلاب اسلامي و قيام يکپارچه‌ي مردم بر ضد حکومت پهلوي انجاميد.

نوش‌آذر عنوان كرد: از جذابيت‌هاي داستان، تلاشم به عنوان نويسنده‌ براي بازسازي تهران قديم با قهوه‌خانه‌ها، گردشگاه‌ها، گورستان‌ها و آيين‌هاي مردم در آن سال‌هاست و از آن‌جا که يکي از شخصيت‌هاي محوري اين داستان، نماينده‌ي مردم کرمانشاه در مجلس هجدهم است، از دريچه‌ي چشم او با شهر کرمانشاه و بخصوص با ايل سنجابي هم آشنا مي‌شويم. با وارد کردن يک زن خارجي به داستان، تلاش کردم از منظر يک انسان غربي که هنوز از خاستگاه استعماري خود فاصله نگرفته، نگاه بنده‌نواز و متفرعن غربي‌ها به فرهنگ ايران در سال‌هاي پيش از انقلاب را نشان دهم. اين مسأله مي‌تواند براي نسلي از جوانان که در ايراني مستقل زندگي مي‌كنند، آموزنده باشد و به آن‌ها يادآوري کند که هميشه چنين نبوده است.

او در ادامه گفت: اين رمان يک رمان تاريخي است؛ اما نويسنده در آن گذشته را بازسازي نمي‌کند؛ بلکه از دريچه‌ي چشم يک انسان معاصر به گذشته نگاه و تلاش مي‌کند رويدادهاي معاصر را از طريق مسائلي که در گذشته‌ اتفاق افتاده، نشان دهد. براي مثال، يکي از شخصيت‌هاي رمان، خانه‌شاگرد و به يک معنا نوکر يک خانواده‌ي مرفه تهراني است. حوادث خشونت‌آميزي که منجر به انفجار پادگان قلعه‌مرغي شد، از طريق روان‌شناسي اين شخصيت در کنش با ديگران و در چهارچوب ساختار خانواده‌ي ايراني بررسي مي‌شود. از اين نظر، يکي از موضوعات فرعي داستان، روابط ارباب و رعيتي و جايگاه رعيت و نوکر در خانواده‌ي مرفه ايراني در سال‌هاي پيش از انقلاب و نماياندن ظلمي است که بر اين قشر از مردم ايران و بر روستاييان وارد مي‌شده است.

نوش‌آذر همچنين عنوان كرد: مبارزات انتخاباتي براي راه پيدا کردن به مجلس شوراي ملي از همان فرداي کودتا آغاز شد. دسيسه‌چيني‌ها، زد و بندها، باج ‌گرفتن‌ها و کلاه‌مخملي‌ها با فرهنگ خاص‌شان به عنوان آلت دست برخي سياستمداران فاسد از ديگر مضامين اين رمان هستند. حوادث داستان تخيلي است؛ اما وقايع رمان مستند است. ترانه‌ها، آگهي‌هاي بازرگاني که در آن زمان مرسوم بود، کافه پولونيا که پاتوق سياستمداران و بازرگانان متمول بود و حتا برخي شماره تلفن‌ها و شرحي که از کار باستان‌شناسان غربي در تخت جمشيد ارائه مي‌دهم و همچنين روابط ايلاتي کاملا مستند و دقيقا مطابق روايات تاريخي از آن زمان است.

از حسين نوش‌آذر ساكن آلمان تاکنون چندين مجموعه‌ي داستان، يک داستان بلند و يک رمان در خارج از ايران منتشر شده است. ترجمه‌ي «پس باد همه چيز را با خود نخواهد برد» ريچارد براتيگان به قلم او نيز چندي پيش در ايران انتشار يافت.