يک کنسرت کاملاً ايرانی در انگلستان! گزارش کنسرت آرش و دی جی علی در لندن، آرمين قبادی، خبرنگاران صلح

آرمين قبادی/ لندن- در آخرين شب نوامبر، «آرش» خواننده مهاجر ايرانی به همراه «Dj Aligator» در ديسکو «Ministry of Sound» لندن به اجرای برنامه پرداختند. اين ديسکوی معروف ۲۰۰۰ نفر گنجايش دارد و برگزار کننده های اين اجرا هم دو جوان ايرانی به نام های ميثم و شهرام بودند که بچه های خوبی از آب درآمدند؛ خصوصاً اينکه برخلاف کنسرت گذارهای وطنی، رفتار مناسب با خبرنگارها را بلد بودند. بليط اين کنسرت تا ۲۰ نوامبر ۳۰ پوند فروخته می شد و از ده روز مانده به برنامه به ۴۰ پوند رسيد.

از ساعت ۵ عصر ۳۰ نوامبر گروه آرش و تيم ضبط BBC برای چک صدای سالن و تنظيم دوربين های فيلمبرداری به محل اجرا آمدند. در حالی که قرار بود خواننده ها ساعت ۱۰ برنامه شان را شروع کنند، از ساعت ۸ شب و در حالی که هوای لندن به شدت سرد و با نم نم باران همراه بود، جمعيت وارد سالن شدند. اين فاصلهء دو ساعته با آهنگ های وطنی که يک دی جی ايرانی برای مردم پخش می کرد، پر شد.

چون همه چيز اين برنامه از خواننده و تماشاگر گرفته تا مجری و برگزارکننده و... ايرانی بود، طبيعتاً نبايد توقع اجرای سر وقت داشت! ساعت ۱۰:۱۵ بود که تازه دی جی علی و آرش از در اصلی سالن وارد شدند. يک ربع بعد، با معرفی «بهزاد بلور» خبرنگار شاد و شنگول بی بی سی که مجريگری اين برنامه را هم بر عهده داشت، آرش به روی سن آمد. او آهنگ «دنيا» (که با shaggy اجرا کرده) را برای شروع انتخاب کرده بود که شور و حال جالبی بين تماشاگران به پا کرد. بين اين تماشاگران بچه های دانشجوی زيادی ديده می شد که بعضی ها از شهرهای دور و نزديک از جمله ساتهمپتون، پورتث موس، برايتون و... آمده بودند.

تعداد آهنگ های آرش - که تا حالا فقط دو آلبوم (آرش و دنيا) را منتشر کرده- خيلی کم است. بنابراين تعجبی ندارد که بگوييم در اين اجرا تقريباً تمام آهنگ هايش را خواند! در اواسط برنامه بود که «ربکا» هم به آرش پيوسته و آهنگ های دوصدايی شان را با هم اجرا کردند. ضمن اينکه به هرحال اين کنسرت در يک ديسکو بود و سن کوچک آنجا باعث می شد که بعضی ها بتوانند يواشکی و دور از چشم باديگاردها بپرند بالای سن و آرش را بغل کنند. البته محافظان غول پيکر سالن هم بيکار نبودند و هی آن ها را گرفته و خيلی محترمانه پرت شان می کردند پايين!

بالاخره کار به جايی رسيد که آرش از پشت ميکروفن اعلام کرد: «آقايان محافظ ها می گويند اگر ديگر کسی بيايد بالا، از سالن بيرونش می کنند!»

بعد از آرش نوبت Dj Aligator يا همان «علی مواساط» بود که هنرنمايی کند. او با آن سويشرت کلاه دار معروفش بالا رفت و پشت دم و دستگاهش نشست، در حالی که دو خانم هم جلوی او به اجرای حرکات موزون پرداختند! اينجا بود که ديگر سالن تقريباً منفجر شد. همان موقع کمی آنطرف تر، پشت سن، آرش از ديدن يک خبرنگار ايرانی غافلگير و خيلی خوشحال شده بود. او به همه سلام رساند! آرش که شب قبل از اوکراين به لندن آمده و قرار بود فردا شب به شهر خودش در سوئد برگردد، می گفت: «از بودن در جمع ايرانی ها خيلی حال می کنم.»

او خيلی صميمی و خونگرم برخورد می کرد و دوست داشت با هرکس که بخواهد عکس يادگاری بگيرد. حتی چند بار روی سن دوربين ملت را از دست شان گرفته و از خود آن ها عکس گرفت! آرش کمی بعد عذرخواهی کرد و رفت تا با دی جی علی يک آهنگ مشترک اجرا کند. اين آهنگ نقطه اوج هيجان و سروصدای آن شب به حساب می آمد. اين برنامه تا ساعت ۱:۳۰ صبح ادامه داشت و بعد از آن هم باز کسی دلش نمی آمد از سالن بيرون برود. ديسکو هم که تا ساعت ۳ باز بود و آهنگ های ايرانی پخش می شد. پس بيشتر مردم ماندند و قر دادند، در حالی که آرش و دی جی علی داشتند در پشت صحنه ساندويچ می خوردند.

علی می گفت اين روزها دارد روی آلبوم جديدش کار می کند که قرار است سال ميلادی آينده (۲۰۰۹) منتشر شود. اين آلبوم «kiss my b-as» نام دارد و يکی از آهنگ هايش همان کاری است که با صدای «محمد اصفهانی» شروع می شود و کليپ آن چند ماه است از شبکه های ماهواره ای پخش می شود. برای او مصاحبه با يک خبرنگار ايرانی جالب بود و با وجود خستگی دوست داشت با هم صحبت کنيم، اما هواداران پرتعدادش دائم تقاضای گرفتن عکس می کردند و قرار شد در يک فرصت مناسب مصاحبه مفصلی با او داشته باشيم.

خب، زياد هم بد نشد. راستش آن شب اصلاً سرحال نبودم و حوصله مصاحبه نداشتم. بعد از برنامه تا ساعت ۸:۳۰ توی خيابان های يخ زده لندن قدم زدم و به شبی فکر کردم که می شد اسمش را يک شب خوب گذاشت.