برگزاری روز جهانی زن در یونسکو، به همت یک بانوی ایرانی، چکامه بزرگمهر

به مناسبت روز جهانی زن، در تاریخ 8 مارس 2006، کنسرت بزرگ موسیقی « صدای زنها ... اما نه تنها آن...» به همت انجمن موسیقی برای گفتگو میان تمدنها در سالن اصلی یونسکو برگزار گردید.

برنامه روز جهانی زن، به دنبال موفقیت کنسرت بزرگ موسیقی شصتمین سالگرد یونسکو « موتسارت ... اما نه تنها آن... » در نوامبر 2005، توسط انجمن موسیقی برای گفتگو میان تمدنها صورت پذیرفت. این برنامه به گونه ای بود که گروه نوازندگان متشکل از دو ارکستر می باشند، ارکستر کلاسیک و ارکستر سنتی.

ارکستر کلاسیک ، ارکستر فرانسوی بود به رهبری ژاک دوبوآ Jacques W. Dubois ، موسیقیدان برجسته فرانسوی. همچنین نوازنده پیانو در این ارکستر، سرگیس مارکارووSerguei Markarov هنرمند اهل باکو بود که در سال 2002 به عنوان هنرمند یونسکو برای صلح شناخته شد. از دیگر نوازندگان برجسته می بایست به اینو میرکوویچ Ino Mirkovic هنرمند اهل کشور کروواسی اشاره کرد که وی نیز در سال 1998 به عنوان هنرمند یونسکو برای صلح شناخته شد.

ارکستر سنتی نیز شامل چهل و هفت نوازنده از بیست و شش کشور جهان بود. هنرمندان طراز اول هر کشور با ساز محلی کشور خود در این ارکستر ظاهر شده بودند و توانستند با نوای ساز خود با ایجاد یک هارمونی مرزهای ملی خود را برداشته و در صحنه بین المللی با یکدیگر به گفتگو بپردازند. به راستی « صدای زنها ... اما نه تنها آن...» نمونه بارزی از گفتگو بین تمدنها بود، هنرمندانی که از کشورهای گوناگون با زبان متفاوت گرد هم جمع شدند و تنها از راه موسیقی با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و صحبت کردند.

مهری مادرشاهی ، رئیس انجمن موسیقی برای گفتگو میان تمدنها درباره چگونگی این ارتباط چنین می گوید: « ما نوازنده هایی را از کشورهای گوناگون اینجا جمع کردیم، مسلما هنرمندی که از چین می آید، زبان هنرمند آفریقای جنوبی را نمی فهمد، اما به خوبی شاهد بودیم که اینها نیازی به زیان و ادبیات مشترک برای برقراری این ارتباط نداشتند، تنها پس از چند روز هارمونی و موسیقی بسیار زیبایی را خلق کردند و با نوای سازهایشان با یکدیگر صحبت کردند. موسیقی زبان مشترکی بین همه ملتهاست که نیاز به کلام ندارد و خواستیم با این عمل نشان دهیم که می توان از موسیقی برای نزدیک شدن ملتها به هم و ایجاد صلح در جهان استفاده نمود.»

در بخش ارکستر سنتی، رهبری ارکستر برعهده ایگور ولاجنیک Igor Vlajnic هنرمند برجسته اهل کشور کروواسی بود. دیگر نوازندگان از کشورهای اندونزی، ارمنستان، ایران، اسلووانی، اسلوواکی، اکریان، آلمان، آمریکا، بحرین، بوسنی هرزگوین، کانادا، چین، هند، کنیا، مقدونیه، مراکش، نیجریا، سنگال، سوریه، تایلند، ونزوئلا، آلبانی، بلغارستان، رومانی، ژاپن و لیتووانی حضور داشتند.

برخی از هنرمندان عبارتند از: آذر هاشمی نوازنده سنتور Santur اهل ایران ،ARA نوازنده درام Drum اهل نیجریا، Lamine Konte نوازنده Kora اهل سنگال، Biruté Liuoryté-Gambus نوازنده Kankles اهل لیتوانی، و Vassiléna Sérafimova نوازنده Marimbaاهل بلغارستان، L’udmila Stefànikovà نوازنده Vibraphone اهل اسلوواکی، Jasmina Levicar نوازنده Cithare اهل اسلوونی، Shyamal Maitra نوازنده Tablas اهل هند، Mohamed Othman نوازنده Bouzoukاهل سوریه، Gabriel Ionنوازنده Violon اهل رومانی، Philippe Chahbazian نوازنده Flute اهل ارمنستان،Leonor Fréitez نوازنده Flute اهل ونزوئلا ،Liu Fang نوازنده Pipa اهل چین، Ahmed Al Ghanemنوازنده Flute اهل بحرین ،Karime Attiah نوازنده Oud اهل بحرین، Rosakon Thampraser نوازنده Sor Duang اهل تایلند.

در این کنسرت، نوازندگان به اجرای سمفونی شماره 41 موتسارت « ژوپیتر» هم با سازهای کلاسیک و هم با ارکستر سنتی پرداختند. در بخش دیگر نیز شاهد « صدای زنها ... اما نه تنها آن...» ، هم آوازی خوانندگان مشهور از کشورهای آلمان « Kick La Luna»، مراکش « Aïcha Redouane »، مقدونیه « Esma Redžepova »، کنیا « Suzzana Owiyo » و « Achien’g Abura »، اندونزی « Neneng Dinar » ، اکریان « Milana » و آمریکا « Leah Chase » بودیم .

النا لنینا Elena Lenina ، مجری معروف تلویزیون ملی روسیه نیز به عنوان مجری و گرداننده این شب حضور داشت.

مهری مادرشاهی، متولد ایران زمین با سابقه بیش از بیست و پنج سال کار در سازمان ملل و ارگانهای بین المللی ، متخصص امور اقتصادی کشورهای آفریقا و کشورهای غیر پیشرفته، می باشد. وی به چهار زبان دنیا تسلط کامل داشته و تا کنون تعداد زیادی کتاب و مقاله از وی به چاپ رسیده است، وی دسامبر 2003 اقدام به تاسیس انجمن فرهنگی با عنوان « موسیقی برای گفتگو بین تمدنها » نمود با این هدف که موسیقی زبان مشترکی است که می تواند ملل دنیا را به یکدیگر نزدیک تر سازد.

وی در پاسخ به سوال چگونگی به وجود آمدن ایده استفاده از موسیقی و تشکیل یک ارکستر جهانی که هرنوازنده آن از یک ملیت می باشد چنین توضیح داد : « فکر می کنم برای ایجاد صلح جهانی باید دست از سخن گفتن برداشت و عمل کرد، خود من بیست و هفت سال در سازمان ملل کار کردم، روی مسایل اقتصادی، اجتماعی و سیاسی دنیا کار کردیم ولی در تمام این مدت ما لغت بکار بردیم، زبان بکار بردیم،در سازمان ملل تمام مدارک باید به شش زبان ترجمه می شد تا مردم آنها را بفهمند و تازه باز هم کسانی را داشتیم که نه عربی صحبت می کردند نه انگلیسی، نه فرانسه، نه روسی و نه اسپانیایی و مشکل داشتند برای فهمیدن اینها، درنتیجه بیشتر قراردادهای صلحی که دردنیا بسته می شود روی لغت روی زبان، برای مردم عامی برای همسایه من و شما غیرقابل درک می باشد. ولی موسیقی برای همه انسانها قابل فهم می باشد، زبانی است که همه آن را می فهمند و این که می گویند زبان بین المللی یعنی موسیقی. این مسئله همیشه برای من مهم بود و فکر کردم که امروزه همه درباره گفت و گوی تمدنها صحبت می کنند اما هیچ کس فکر نکرده که از یک ملدی و از یک قطعه موسیقی به عنوان یک حربه استفاده بکند تا به دنیا ثابت بکند که واقعا جنگ وجود ندارد، مردم فرقی نمی کند که به زبانی، چه مذهبی، چه گذشته ای داشته باشند، و قتی به یک قطعه موسیقی گوش می دهند، روحا احساس نزدیکی به هم می کنند و این می تواند به واقع از مسائلی باشد که اگر به طور صحیح از آن استفاده شود باعث ایجاد یک هارمونی در دنیا شود که تا به حال هیچ شاعری، هیچ نقاشی و هیچ زبانی موفق با ایجاد آن نشده است. موسیقی یک آلت بسیار قوی می باشد.

در کار ما به غیر از استفاده از موسیقی ، مسئله اریطه کشورهای مختلف بود برای این که موسیقی چیزی است که از زمانی که یک کشور تشکیل می شود و یا یک قومی دور هم جمع می شود، موسیقی آن هم برای نشان دادن نشاط و غم شکل می گیرد و هرکدام نیز آلات موسیقی خاص خود را می سازند. مثلا آلاتی وجود دارند همچون تار ایرانی که شش یا هفت هزار سال پیش به وجود آمده و یا به طور مثال ساز اود از ایران به تمام کشورهای دنیا رفت و ... اما اینها مسائلی هستند که ناشناخته مانده اند مخصوصا در فرهنگ غرب. قصد ما این بود که این آلات موسیقی را از تمام دنیا جمع کنیم و بدون اینکه لغت و زبانی بکار ببریم این آلات را با هم در یک محفلی تلفیق کنیم و از هر نوازنده درخواست کنیم که با سازملی خودش شروع به نواختن ملدی کند.»

گفتنی است در این شب تعداد زیادی از افراد برجسته، شخصیت های فرهنگی و سیاسی، سفرای کشورهای متعدد، خبرنگاران و روزنامه نگاران از رسانه های فرانسوی و خارجی، و علاقه مندان به موسیقی در این سالن گردهم امده بودند و بار دیگر کنسرت بین الملی این انجمن با موفقیت رویرو گردید.

چکامه بزرگمهر – پاریس