یکشنبه 5 تیر 1390   صفحه اول | درباره ما | گویا


گفت‌وگو نباشد، یا خشونت جای آن می‌آید یا فریبکاری، مصطفی ملکیان

مصطفی ملکیان
ما فقط با گفت‌وگو می‌توانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مساله‌ای از سه راه رفع می‌شود، یکی گفت‌وگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفت‌وگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را می‌گیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]


بخوانید!
پرخواننده ترین ها

مهناز محمدی، مستندساز و فعال جنبش زنان بازداشت شد، خبرهای حقوق بشری امروز پنجم تيرماه (به‌روز می‌شود)

مهناز محمدی، مستند ساز و فعال جنبش زنان بازداشت شد، کميته گزارشگران حقوق بشر

کميته گزارشگران حقوق بشر- مهناز محمدی، مستندساز و فعال جنبش زنان بازداشت شد.

بنا به گزارش دريافتی، صبح امروز، مهناز محمدی، مستند ساز و فعال جنبش زنان در پی يورش نيروهای امنيتی به خانه‌اش بازداشت شد. از هويت ماموران و علت بازداشت خبری در دست نيست. اخبار ديگر حاکی از انتقال اين فعال جنبش زنان و مريم مجد به بند دو- الف سپاه است.

مهناز محمدی، پيش‌تر نيز در جريان وقايع بعد از انتخابات در روز ۸ مرداد سال ۸۸ به همراه جعفر پناهی، رخساره قائم مقامی و جمعی ديگر از مستندسازان در بهشت زهرای تهران بازداشت شده بود. اين افراد به همراه گروهی از فيلمسازان و مستندسازان برای گذاشتن گل بر مزار کشته‌شدگان وقايع پس از انتخابات رياست جمهوری در ايران به بهشت زهرا رفته بودند. وی همچنين در جريان تجمع ۱۳ سال ۱۳۸۶ اسفند فعالان زن، در اعتراض به فشارهای امنيتی وارد شده و احضارهای متعدد اين فعالان در مقابل دادگاه انقلاب نيز بازداشت شده بود.

مستند «زنان بدون سايه» از برجسته‌ترين کارهای مهناز محمدی است که به خاطر آن در ايران و خارج از ايران جوايز زيادی دريافت کرده است. وی اخيرا به همراه رخشان بنی اعتماد، مستند «ما نيمی از جمعيت ايران هستيم» را درباره مطالبات زنان در انتخابات رياست جمهوری ساخته است.

مريم مجد، فعال حقوق زنان و عکاس تخصصی حوزه ورزشی ايران نيز که جمعه هفته گذشته قصد داشت برای همکاری های خبری مشترک با پترا لندرز، بازيکن سابق تيم ملی فوتبال زنان آلمان، ايران را به مقصد آلمان ترک کند، با ممانعت نيروهای امنيتی حکومت ايران در فرودگاه امام خمينی تهران مواجه شده و بلافاصله نيز بازداشت شده و خبرها حاکی از نامساعد بودن حال وی در زندان اوين است.



تبليغات خبرنامه گويا

advertisement@gooya.com 


انتقال قربان بهزاديان نژاد و مهدی کريميان اقبال به بيمارستان، هرانا

خبرگزاری هرانا - بعد از وضعيت وخيم جسمانی محسن امين زاده، زندانی سياسی اعتصابی و انتقال وی به بخش مراقبت های ويژه، منابع خبری غروب روز شنبه اعلام کردند که قربان بهزاديان نژاد، رييس ستاد انتخاباتی ميرحسين موسوی و از زندانيان اعتصابی در زندان اوين نيز، به دليل وخامت جسمانی، به طور ناگهانی به بيمارستان منتقل شد.

به گزارش ندای آزادی، قربان بهزاديان نژاد، رييس ستاد انتخاباتی ميرحسين موسوی که برای گذراندن دوران محکوميت خود در بند ٣۵۰ زندان اوين به سر می‌برد و جزو دوازده معترض اعتصاب کننده است، به دليل وخامت وضعيت جسمی بعد از غروب آفتاب روز شنبه چهارم تيرماه ٩۰ توسط ماموران زندان اوين، به بيمارستان منتقل شده است.
لازم به توضيح است، پيش از اين “مهدی کريميان اقبال” فعال سياسی و از اعضای جبهه مشارکت و از ديگر زندانيان معترض که در اعتصاب غذا به سر می‌برد نيز بعد از ظهر امروز شنبه، چهارم تيرماه، به دليل وخامت شرايط جسمی به بيمارستان منتقل شده است.

به اين ترتيب تا کنون از مجموع دوازده زندانی معترض نسبت به شهادت هاله سحابی و هدی صابر، سه تن به دليل وخامت شرايط جسمی روانه بيمارستان شده اند.

***

محکوميت قطعی محمد سيف‌زاده به ۲ سال حبس، هرانا

خبرگزاری هرانا - محمد سيف‌زاده، وکيل دادگستری و موسس کانون مدافعان حقوق بشر از سوی دادگاه تجديد نظر به ۲ سال حبس محکوم شد.

به گزارش تارنمای وکيل ملت، خانواده ايشان با اعلام اين خبر اظهار داشتند که وی اکنون در بند ۳۵۰زندان اوين بوده و برای اتهام «قصد خروج از کشور»، قرار کفالت صادره شده است.

پيش از اين، سيف‌زاده از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به رياست قاضی صلواتی، با اتهامات «تاسيس کانون مدفعان حقوق بشر» و «فعاليت تبليغی عليه نظام» به ۹سال حبس و ۱۰ سال محروميت از حرفه وکالت محکوم شده بود. النهايه شعبه ۵۴ دادگاه تجديد نظر استان تهران، رای صادره را به ۲ سال حبس تقليل داد.

***

بی خبری از سرنوشت سه فعال سياسی، هرانا

خبرگزاری هرانا - با گذشت مدتها از بازداشت سه فعال سياسی بنامهای ناصر سوداگری و همسرش طاهره، و همچنين دکتر هانی يازرلو، کماکان از وضعيت و سرنوشت آنها خبری در دست نيست. همچنين گزارش رسيده است که خانوادهٔ وحيد روح بخش، فعال دانشجويی دانشگاه قزوين، چندی است که از سوی ماموران امنيتی تحت فشار قرار گرفته‌اند.

به گزارش تارنمای کانون حمايت از خانواده های جان باختگان وبازداشتی ها، کماکان از وضعيت و سرنوشت ناصر سوداگری و همسرش خانم طاهره که از يازدهم ارديبهشت امسال بدون هيچ دليلی بازداشت شده اند، خبری در دست نمی باشد و ارگانهای امنيتی و قضايی تاکنون هيچ پاسخی به پيگيری های بستگان آنها نداده اند . اين منبع خبری اعلام کرد که هانی يازرلو نيز که از يازدهم ارديبهشت بدون هيچ دليلی و به بهانه “پاسخ به چند سئوال” بازداشت شده، پس از گذشت نزديک به دو ماه همچنان در بلاتکليفی بسر می برد و به پيگيريهای بستگانش تاکنون پاسخی داده نشده است.

بر اساس اين گزارش، دکتر يازرلو ازبيماری حاد قلبی رنج می برد و اخيرا در اين رابطه دچار مشکلاتی بوده است اين موضوع باعث نگرانی بستگان و دوستان وی شده است.

ارگان خبری فعالان حقوق بشر در ايران نيز اعلام کرده است که خانوادهٔ وحيد روح بخش، دانشجوی معماری دانشگاه قزوين، چندی ست که از سوی ماموران امنيتی تحت فشار قرار گرفته‌اند.

بر اساس اين گزارش، وحيد روح بخش دانشجوی معماری دانشگاه آزاد قزوين. ۲۹ خرداد سال ۸۸ و در پی موج بازداشت‌های پس از دهمين دورهٔ انتخابات رياست جمهوری، توسط ماموران اطلاعات بازداشت شد.

اين دانشجو مدت ۵ روز را در ادارهٔ اطلاعات قزوين و ۵۵ روز در سلول‌های انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوين محبوس بود و طی اين مدت بار‌ها مورد بازجويی و شکنجه قرارگرفته و به همين علت درصد عمده‌ای از شنوايی اش را از دست داده است.

روح بخش در ‌‌نهايت و طی حکم قاضی صلواتی، رئيس شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران، به اتهام اجتماع و تبانی و تبليغ عليه نظام به ۶ سال زندان محکوم شد.

گفتنی ست خانوادهٔ وحيد روح بخش، که از معرفی خود به زندان سر باز زده و متواری شده، مدتی است که تحت فشار قرار گرفته و از سوی ماموران امنيتی مورد تهديد قرار می‌گيرند.

***

جواد عجمی: ملاقات نمی‌توانيم بکنيم، هيچ خبری از برادرم نداريم، رهانا

خبرگزاری حقوق بشر ايران - رهانا
در حالی که علی‌اکبر عجمی سومين روز اعتصاب غذای خود را در زندان رجايی‌شهر سپری می‌کند، خانواده‌ی وی به خاطر عدم امکان ملاقات و تماس هيچ اطلاعی از وضعيت وی ندارند.

مجتبی سميع‌نژاد: علی‌اکبر عجمی فعال دانشجويی يکی از شش زندانی زندان رجايی‌شهر است که از روز پنج‌شنبه گذشته همراه پنج زندانی ديگر در حمايت از ۱۲ زندانی که در زندان اوين اعتصاب کرده‌اند، دست به اعتصاب غذا زده و سومين روز اعتصاب غذای خود را سپری می‌کند.

علی عجمی هفته‌ی گذشته که به بهدای زندان اوين منتقل شده بود، توسط مأموران زندان رجايی‌شهر مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود. علت اين ضرب و شتم اين فعال دانشجويی «قصد فرار از زندان» شده است، در حالی که تا پايان دوران محکوميت وی شش ماه باقی مانده است. بر اساس گزارش‌ها وی که سومين روز اعتصاب غذا را پشت سر می‌گذارد، روز جاری نيز در زندان مورد ضرب و شتم قرار گرفته است. ای در حالی است که يکی از دلايل اعتصاب غذای زندانيان در زندان‌های رجايی‌شهر و اوين اعتراض به کشته شدن هدی صابر زندانی در اعتصاب غذا بود که به جای درمان در زندان اوين مورد ضرب و شتم قرار گرفته و جان خود را از دست داد.

به گزارش «خانه حقوق بشر ايران» علی‌اکبر عجمی دانشجوی رشته حقوق دانشگاه تهران و فعال دانشجويی طيف چپ و سردبير نشريه دانشجويی دنيای بهتر در آن دانشگاه است و از جمله دانشجويانی بود که در يورش به خوابگاه دانشگاه تهران در سال ۸۸ دچار آسيب شد. عجمی در تاريخ ۲۱ بهمن ماه ۱۳۸۸ در محل زندگيش ، روستايی از توابع سبزوار در شرق ايران توسط نيرو‌های امنيتی بازداشت شده بود. وی چند روز را رد بازداشتگاهی در سبزوار گذراند و سپس به زندان اوين تهران و سلول های انفرادی بند ۲۰۹ آن منتقل شد.

اين فعال دانشجويی طيف چپ نزديک به ۱۰۰ روز را در بند ۲۰۹ زندان اوين در بازداشت و بلاتکليفی به سر برد تا اين‌که به بند ۳۵۰ زندان اوين که محل نگهداری زندانيان بازداشت شده بعد از انتخابات است منتقل شد.

عجمی در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به رياست قاضی صلواتی محاکمه و به اتهام «تبليغ عليه نظام» به ۱ سال زندان و اتهام «تبانی عليه نظام» به ۳ سال زندان محکوم و جمعا به ۴ سال حبس تعزيری محکوم شده است. اين حکم در دادگاه تجديدنظر استان تهران به ۲ سال زندان کاهش پيدا کرد.

علی عجمی به همراه محسن دکمه‌چی که در زندان رجايی‌شهر به خاطر عدم رسيدگی پزشکی جان خود را از دست داد روز ششم بهمن ماه به زندان رجايی شهر کرج منتقل شد و تاکنون در اين زندان دوران محکوميت خود را سپری می‌کند.

در مورد آخرين وضعيت وی که سومين روز اعتصاب غذا را سپری می‌کند از جواد عجمی برادر اين دانشجو که برای ملاقات به تهران سفر کرده است، سوال کردم که وی گفت: «هيچ خبری از وضعيت علی ندارم، نزديک به دو ماه است که نتوانسته‌ام با او ملاقات کنم و نمی‌دانم که در چه وضعيتی به سر می‌برد. تماس تلفنی هم که نمی‌تواند از زندان بگيرد.»

جواد عجمی در مورد علت اين‌که نتوانسته است با برادرش ملاقات کند، به “خانه” ما گفت: «ما در شهرستان زندگی می‌کنيم و نمی‌توانيم اين همه راه را تا تهران بياييم. در زندان رجايی‌شهر ملاقات‌ها يک هفته برای مردان است و يک هفته برای زنان، من چند بار که آمده‌ام گفته‌اند که امروز ملاقات زنان است و شما نمی‌توانيد ملاقات داشته باشيد. در اين چند ماه هر بار که ما به تهران آمده‌ايم همين وضعيت بوده است. ملاقات حضوری هم به ما نمی‌دهند و برای ۱۵ تا ۲۰ دقيقه ملاقات کابينی مجبوريم اين همه راه را به تهران بياييم.»

وی ادامه داد: «آن موقع که در زندان اوين بود بهتر بود، پدر و مادرم به تهران می‌آمدند و او را ملاقات می‌کردند، اما الان که به رجايی‌شهر منتقل شده است، آن‌ها هفت ماه است که نتوانسته‌اند با او ملاقات کنند.»

عجمی به همراه رسول بداغی، مسعود باستانی،‌عيسی سحرخيز، کيوان صميمی و حشمت‌الله طبرزدی پس از آغاز اعتصاب غذای خود در نامه‌ای به احمد شهيد گزارشگر ويژه سازمان ملل برای جمهوری اسلامی نوشته بودند: «استحضار داريد که علت دستگيری ما، زندانيان سياسی و عقيدتی مستقر در زندان رجايی‌شهر کرج، اعم از روزنامه‌نگار، دانشجو، فعال صنفی و سياسی يا کنشگر اجتماعی و حقوق بشر اين است که تلاش کرده‌ايم در چارچوب فعاليت‌های مدنی، به ويژه مشارکت در انتخابات رياست‌جمهوری ۲۲ خرداد ۸۸ ايران تغيير و تحولی دموکراتيک در اوضاع سياسی و فعاليت‌های حقوق بشری ايران انجام شود؛ فعاليت‌هايی بر اساس اعلاميه جهانی حقوق بشر و ديگر معاهده‌نامه‌ها و قطعنامه‌های مصوب سازمان ملل که حکومت ايران نيز ملزم به رعايت آن‌هاست. اما متاسفانه مقام‌های سياسی-امنيتی و به تبعيت از آنان مسئولان قضايی ايران چنين فعاليت‌های قانونی مسالمت‌جويانه را براندازای نرم می‌نامند و دست‌اندرکاران آن را، ضد انقلاب می‌خوانند و بر اين اساس آنان ما را مستحق دستگيری، بازجويی در شريط نامناسب و فشارهای روحی و جسمی می‌دانند و دادگاه‌های غيرعادلانه و خارج از ضوابط قانونی و اغلب محرمانه و بدون حضور وکيل مدافع برگزار کرده و می‌کنند. پيامد اين امر، به ويژه طی دو سال اخير صدور احکام حبس‌های طويل‌المدت، تبعيد و نگهداری در زندان‌های غيراستاندارد و اعمال محدوديت‌های غيرانسانی غيراسلامی عليه زندانيان و خانواده‌هايشان بوده است.

ما ضمن استقبال از انتخاب شايسته اعضای شورای حقوق بشر سازمان ملل، مشتاقانه در انتظار سفر جنابعالی به ايران و ديدار با زندانيان سياسی-عقيدتی و خانواده‌های آنان به ويژه بازديد از زندان‌های جمهوری اسلامی برای آگاهی يافتن از عمق ظلم و بيداد حاکم بر کشور خود هستيم.»


ارسال به بالاترین | ارسال به فیس بوک | نسخه قابل چاپ | بازگشت به بالای صفحه | بازگشت به صفحه اول 



















Copyright: gooya.com 2016