زندان کارون اهواز به روايت شاهدعينی: تراکم بيش از حد؛ بهداشت و تغذيه بسيار نامناسب؛ و بازار داغ موادمخدر، کمپين بين المللی حقوق بشر

پيمان روشن ضمير، زندانی سياسی که يکماه از دوران بازداشت خود را در بند ۶ زندان کارون اهواز به سر برده است درگفت وگويی با کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران به شرح وضعيت زندان کارون خوزستان پرداخته است. به گفته وی نگهداری بيش از ظرفيت زندانيان، وضعيت بهداشتی اسف بار و وجود نداشتن تفکيک بين زندانيان سياسی و جرائم ديگر مانند قاچاق مواد مخدر، قتل و يا اعتياد از جمله مواردی است که شرايط بسيار ناگواری را برای زندانيان در اين زندان پديد آورده است.

آقای روشن ضمير درتوضيح موضوع تراکم زندانيان و فقدان جای مناسب برای آنها در زندان کارون اهواز به کمپين گفت: « در بند ۶ که متعلق به بند سياسی ها بود که خوشبختانه ديگر همه شان به جای ديگری منتقل شده اند از ۳۶۰ زندانی فقط ۵۲ نفر سياسی بودند و بقيه جرم های ديگر مانند سرقت و مواد مخدر داشتند. اين تعداد اگر می خواستند ايستاده هم کنار يکديگر در بند بايستند جايشا ن نمی شد. زندان کارون اهواز دارای ده بند است که در همه بندها جمعيت به نسبت وسعت زمين بسيار زيادتر است. در بند۶ که من بودم ۱۵۰ نفر يا بيشتر حياط خواب بودند. در اتاق شماره سه ،۵۲ زندانی سياسی بود و در اتاق دو که کوچکتر از اتاق ما هم بود حدود ۱۰۰ نفر با جرم های مواد مخدر و سرقت بودند و در اتاق کوچکتر حدود ۴۰ نفر. بيش از ۱۵۰ نفر هم حياط خواب داشتيم. مسولان زندان فقط زندانی را وارد بند می کنند ديگر خودش بايد جا پيدا کند. هر زندانی سياسی که می آمد بقيه او را در اتاق به هر ترتيب که می شد جا می دادند. ولی زندانيان ديگر تازه وارد يا بايد پول داشتند که جا می خريدند و يا زندانی سابقه دار بودند که از طريق دوستانشان داخل بند جا پيدا می کردند. در غير اينصورت اگر زندانی بار اولش بود که به زندان می آمد و به خصوص آنها که پول نداشتند حتما حياط خواب می شدند.چون داخل بندها ديگر جا نبود.»

مديرکل سازمان زندان های استان خوزستان ۳ ارديبهشت ماه سال جاری به خبرگزاری ايسنا گفت که ميزان ورودی زندان‌های خوزستان در سال ۸۹ نسبت به سال ۸۸ حدود۳۸ درصد رشد داشته است: « اين حجم ورودی به زندان ها کار را دشوار می کند و موجب می شود حجم کار افزايش يابد؛ در حال حاضر روزانه ۴ هزار و ۵۰۰ خانواده به زندان‌های خوزستان مراجعه می کنند که درخواست هايی مانند ملاقات با زندانی دارند.»(لينک به منبع خبر)

پيمان روشن ضمير، مدير وبلاگ ” اوس پيمان” و سردبير “تالار هفت تير” که اکنون با قرار وثيقه از زندان آزاد شده است دادگاه جديدش در تاريخ ۲۴ خرداد ماه در شعبه ۳ دادگاه انقلاب اهواز به رياست قاضی بارانی برگزار می شود. اتهامات او تبليغ عليه نظام و توهين به رهبری است که خود اين فعال سياسی هيچکدام از اتهامات را قبول ندارد. او سی دی ماه سال گذشته در منزلش توسط نيروهای امنيتی بازداشت شد و پس از دو ماه بازداشت که يک ماه آن در اداره اطلاعات گذشت و يک ماه ديگر در زندان کارون اهواز بود در تاريخ ۱۰ اسفند سال گذشته آزاد شد. او يکی از دوستان ضيا نبوی در زندان کارون اهواز بود.

پس از انتشار نامه اخير ضيا نبوی در خصوص وضعيت اسف بار زندان کارون اهواز که خطاب به محمد لاريجانی دبيرستاد حقوق بشر قوه قضاييه نوشته شده بود، تمامی ۵۲ زندانی سياسی اين زندان به زندان ديگری موسوم به “کلينک درمانی” که در ۲۰ کيلومتری اهواز قرار دارد منتقل شده اند. آنها در تماس تلفنی با خانواده شان خبر داده اند که وضعيت شان بسيار بهتر از زندان کارون است. با اين حال شرايط بد و غير استاندارد زندان کارون اهواز هنوز برای نزديک به ۴۵۰۰ زندانی با جرم های ديگر باقيست. ضيا نبوی، دانشجوی است که به ۱۰ سال حبس و تبعيد به زندان کارون اهواز محکوم شده بود. پيمان روشن ضمير نيز يکی از دوستان ضيا نبوی است که يکماه بازداشت خود را در کنار ضيا گذرانده است.

چندی پيش سيدمرتضی بختياری وزير دادگستری از زندان کارون اهواز ديدار کرد ولی در اين ديدار هيچ خبری از انعکاس وضعيت نابهنجار نگهداری زندانيان، وضعيت بهداشت و سلامت و نيز توجه به تفکيک زندانيان بر اساس جرائم واتهامات آنها مطرح نشد. او درخصوص وضعيت زندان های استان خوزستان گفت: «تحول در زندانهای خوزستان نسبت به گذشته ، بزرگ، گسترده و در تمامی ابعاد و بخشها بی نظير است.» (لينک)

آقای روشن ضمير همچنين به کمپين در خصوص شرايط ناگوار نگهداری زندان هايی که جايی در واقع در زندان کارون ندارند گفت: « مهمترين نکته در اين زندان حياط خواب هايش بودند چيزی که در هيچ فيلمی نديدم. فکرش را بکنيد اگر کسی کارتن خواب باشد وقتی برف يا باران از آسمان می آيد می تواند در جای پناه بگيرد ولی حياط خواب های زندان کارون اهواز نمی توانند به جای هم فرار کنند. همانجا زير برف و باران مجبور می شوند بمانند.بخصوص که اهواز باران زياد دارد و گاهی يک يا دو روز حياط خواب ها مجبور بودند زير باران بمانند. گاه بی گاه هم چاه فاضلاب زندان بيرون می زند و حياط را کامل می گيرد. آنوقت زندانيان حياط خواب مجبور می شوند همه پتو و وسايلشان را جمع کنند و تلاش کنند تا فاضلاب را بفرستند داخل اما دوباره هم مجبورند وسايل و پتويشان را همانجای پهن کنند که تا يکساعت پيش پر از فاضلاب بوده است.»

پيمان روشن ضمير با توجه به اينکه بند ۶ زندان کارون اهواز دارای تفکيک جرائم نبوده و زندانيان سياسی در کنار زندانيان ديگر نگهداری می شدند در خصوص امنيت زندانيان سياسی گفت: « خوشبختانه بقيه زندانيان از زندانی ها سياسی حساب می بردند شايد يکی از دلايلش اين بود که آنها وضع ماليشان بهتر بود و خيلی وقت ها به حياط خواب ها در غذا و مواد مورد نياز ديگر کمک می کردند. اصلا اکثر آنها معتاد بودند و جان تکان خوردن نداشتند. سرحال ترين زندانيانی که من ديدم زندانيان سياسی بودند. اما حملات بی مورد زياد ديدم وقتی مواد بخصوص شيشه می کشيدند ناگهان با چاقو يا آب جوش به هم حمله می کردند.»او همچنين گفت که معلوم نيست آمار مرگ زندانيان چيست چرا که اين موضوع هيچ گاه اعلام نمی شود.

پيمان روشن ضمير درباره وضعيت غذا و آب زندان هم گفت: « زندانيان کارون از آب تصيفه نشده استفاده می کنند که به شدت آلوده است. آب اهواز بد مزه و آلوده است و باعث سنگ کليه می شود. من زندانيان زيادی را ديدم که دچار سنگ کليه بودند. درباره غذا هم مشکل دارند، ميوه و سبزيجات به زندانيان داده نمی شود فقط دو ماه يکبار فروشگاه زندان سبزی و ميوه می آورد که خودتان تصورش را بکنيد اگر کسی خوش شانس باشد حداقل يک کيلو ميوه در دو ماه گيرش می آيد. گوشت ومرغ هم در غذا نيست. فقط هفته ی يکبار فروشگاه زندان می آورد که فقط کسانی می خرند که توانايی مالی دارند و اکثرا زندانيان توانايی مالی ندارند. بيشتر کسانی که درکار فروش مواد مخدر در زندان هستند وضع ماليشان خوب است من روزی که با ماشين به دادگاه می رفتم با زندانی حرف زدم که می گفت ماهی حدود ۶-۷ ميليون از فروش مواد در داخل زندان پول در می آورد.»

پيمان روشن ضمير همچنين گفت که مسوولان زندان کارون جرم سياسی را قبول نداشتند و همه را زندانيان امنيتی می ناميدند: «خبرنگار، وبلاگ نويس، دانشجو، بمب گذار و کسی که در نبرد مسلحانه با نيروی انتظامی شرکت داشته همه زندانيان امنيتی به حساب می آمدند و در بند ۶ بودند. حالا هم همه شان را برده اند در زندانی ديگر.»

روشن ضمير افزود : « کسی مثل ضيا خيلی آنجا احساس تنهايی می کند. حالا همه شان در زندانی ديگر جمع هستند. تقريبا ۴۵ نفر از آنها فعالين خلق عرب بودند. چند نفرشان به علت بمب گذاری حکم اعدام داشتند که با فعاليت های کسانی مثل آقای عمادالدين باقی حکم شان تبديل به حبس ابد شد. شبی که من وارد زندان شدم آقای قربات را اعدام کردند کسی که ادعای امام زمان بودن را داشت…. زندانی فعال سياسی به معنای مثلا جنبش سبز و امروزش فقط ضيا نبوی بود و ابوالفضل طبرزدی که چند روز زندانی بود. دو فعال کرد و دو مسلمان مسيحی شده هم وجود داشتند.»

پيمان روشن ضمير در خصوص ارتباط خود با ضيا نبوی ديگر زندانی سياسی که در زمان زندانی بودن خود با وی در زندان بوده است به کمپين گفت:« من اگر ضيا نبود از نظر ارتباطی خيلی مشکل پيدا می کردم . در يکماه بازداشتم با ضيا و يوسف فتوحی که زندانی کرد بود می گشتم . خود ضيا می گفت تا قبل از اينکه تو بيايی من از تخت پايين نمی آمدم. خودش که تخت نداشت و شب ها روی زمين می خوابيد ولی می گفت عصرها روی تخت يکی می رفتم و فقط می نوشتم، حرفی با کسی نداشتم. ضيا شديدا مشکل تنهايی داشت. او را از اوين که دوستانش و فعالان جنبش سبز بوده، آورده اند.»