هاشمی‌رفسنجانی: همه چيز از نازکی پاره می‌شود و اساس ظلم از ضخامت، ايسنا

باران اراده مردم بسياری از کشورها برای دخالت در سرنوشتشان سيل بنيان‌کن می‌شود
رييس مجمع تشخيص مصلحت نظام گفت: آنچه که اين روزها بخصوص در دو کشور مهم و تأثيرگذار اسلامی شمال آفريقا اتفاق می‌افتد، عقبه‌ای طولانی و تدريجی در تاريخ سياسی تونس و مصر دارد که حاکمان آن‌ها صدای اعتراض مردم را يا نمی‌شنيدند و يا نمی‌خواستند بشنوند.

به گزارش گروه دريافت خبر خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)، آيت‌الله هاشمی رفسنجانی در بيان ديدگاهی درباره اتفاقات تونس و مصر تصريح کرد: ظلم‌ستيزی در کنار بلوغ سياسی ملت‌ها، حرکت جوامع مختلف در بعضی از مناطق جغرافيايی جهان را از چند سال پيش به اين سمت سوق داده است که مردم با کم شدن آستانه تحملات سياسی، اجتماعی، امنيتی و اقتصادی، دست به خيزش‌های عمومی بزنند. در جوامع اسلامی اگر در راستای مطالبه به حق اجتماعی و سياسی، متکّی به احکام مترقی اسلام شوند، هيچ ديکتاتوری، حتی در سايه گسترده‌ترين حمايت‌های قدرت‌های خارجی نيز نمی‌تواند جلوی حرکت‌های مردمی را بگيرد، آن‌گونه که رژيم پهلوی نتوانست با همه ادعاها و حمايت‌ها دوام بياورد.

هاشمی در ادامه عنوان کرد: مردم تونس و به دنبال آن مردم مصر با استفاده از موهبت‌های رشد آگاهی‌های سياسی و اجتماعی، چون آتشی که از خاکستر برمی‌خيزد و خيزابه‌ای که از دل دريا بلند می‌شود، با خيزش انقلابی خويش در حال اثبات اين واقعيتند که به قول قدما «همه چيز از نازکی پاره می‌شود و اساس ظلم از ضخامت»

رييس مجلس خبرگان رهبری خاطرنشان کرد: بايد مطمئن باشيم که اين خيزش محدود به اين دو کشور نخواهد بود و باران اراده مردم در بسياری از کشورهای دنيا که هنوز بر بستر استبداد، آرامش قبل از طوفان دارند، سيل بنيان کنی خواهد شد و روند امور را هرچند کند به سوی دخالت مردم بر سرنوشت خويش می‌برد.

هاشمی ادامه داد: نکته مهم در اين نوع اتفاقات، برخورد ملت‌ها و نخبگان سياسی و اجتماعی آنهاست که اگر با مهندسی درست و مناسب، به استقبال آن نروند، مانند آنچه که برای حذف ديکتاتوری صدام در عراق اتفاق افتاد، از چاله استبدادی به چاه استعماری می‌افتند که در آن صورت خسر الدنيا و الاخره خواهند بود. چرا که استبداد و استعمار در طول تاريخ ثابت کرده‌اند برای منافع ملت‌ها، چون لبه‌های يک قيچی عمل می‌کنند.

رييس مجمع تشخيص مصلحت نظام اظهار کرد: به هر حال آنچه اين روزها در اين دو کشور اسلامی در حال وقوع است، ريشه در حرکت‌های تدريجی مردمی در سال‌های گذشته دارد که اگر حکومت‌ها وقيحانه و بيرحمانه با مطالبات خيرخواهانه برخورد نمی‌کردند، امروز با اين مطالبات مهم و ريشه‌ای روبرو نمی‌شدند که نه تنها به فرار حاکمان راضی و آرام نمی‌شوند، بلکه خواهان محاکمه آنان و دور کردن بقايای انديشه آنان از حکومت‌های بعدی هستند. چون مردمی که مار گزيدگی استبداد و پادزهرهای نامطمئن حاميان استکباری را چشيده‌اند و ديده‌اند، امروزه از هر ريسمان سياه و سفيدی می‌ترسند و به حق می‌خواهند لگام حکومت‌ها را در روند درست دموکراسی به دست مردم و منتخبان واقعی مردم بدهند البته بايد مراقب باشند که استکبار جهانی زخم خورده، با ادعاهای خيرخواهی و دموکراسی دروغين، درصدد انحراف خيزش روی آنان برنيايد و افراد و مهره‌های وابسته ديگری را در لباس انقلابی و مبارزه بر آنان تحميل نکنند.