سیاست اتمی جمهوری اسلامی را محکوم کنیم، جلال ایجادی

idjadi@free.fr

همه میدانند که سیاست اتمی حکومت ولایت فقیهی نه در راستای پاسخگوئی به نیازهای اقتصادی کشور، نه در خدمت صلح در منطقه، بلکه در جهت یک سیاست تحریک آمیز وجنگ طلبانه در خاورمیانه میباشد. گروهی که بر ایران حاکم است با پیش گرفتن این سیاست خطرناک هیچ هدفی جز پاسخ گوئی به نیازهای مذهبی، ایدئولوژیکی، سیاسی، مالی وجنگ طلبانه خود ندارد. نظامیان پاسدارو دسته احمدی نژاد وخامنه ای بقا وقدرقدرتی خودرا با پروژه بمب اتم معنا میبخشند. این دسته کوچک که ملت ما را به گروگان گرفته است، ثروتهاومنابع این سرزمین را به نابودی کشانده، فقر وخفقان را در همه جا گسترده وآتیه این کشور را با یک خطر عظیم مواجه ساخته است. سیاست اتمی این حکومت ضد منافع ملی ومردمی است، بیائیم وبطرز آشکار هرکجا که هستیم این سیاست را محکوم نمائیم. من در مقاله پیشین خود دلائل مخالفت خدرا با سیاست اتمی اعلام نمودم.(1) دراین نوشته جنبه های دیگری را به بحث میگذارم وهمگی را به شرکت در این گفتگو فرامیخوانم.

بمب اتمی در جهان

بطور کلی توسعه واستفاده از اتم در عرصه سیاسی نظامی جز سیاست کشتار ونابودی وایجاد وحشت وتحمیل یک بودجه بسیار سنگین هیچ نقش دیگری ندارد. در جنگ دوم آمریکا بمب اتم را بر سر مردم هیروشیما وناکازاکی در ژاپن فروافکند وپس از آن مسابقه هولناکی میان برخی از کشور ها وبویژه آمریکا وشوروی آغاز شد. جنگ سرد بین دو ابرقدرت، تهدیدات اتمی در عرصه بین المللی ودر پنهانی اختصاص دادن بودجه های هنگفت برای تولید وذخیره نمودن زرادخانه اتمی از جمله نتایج این مسابقه اتمی بود . درسال 1985 تعداد بمب در جهان شصت وپنج هزار عدد بود و امروز بنابر نظر کارشناسان حدود سی هزار بمب اتم ذخیره شده است. طبق نظر برونو باریو در کتاب "بازرسی اتمی"(2)، فرانسه از 1945 تا 2010 هزینه ای معادل 230 میلیارد یورو خرج فعالیت های اتمی کرده است. روشن است که هزینه موشک های نظامی اتمی را بمبلغ فوق باید اضافه نمود. آمریکا طی سالهای 1940 تا 1995 حداقل پنج ونیم بیلیون بابت تسلیحات اتمی خرج کرده است. شما وقتی توجه میکنید به فقر وفلاکت ونیازهای عمیق فرهنگی وآموزشی و اقتصادی در هر یک از این کشورها، به بطلان این سیاست اتمی پی میبرید. فایده این همه سلاح اتمی ذخیره شده چیست؟ در گذشته رقابت تسلیحاتی شدید شوروی وآمریکا با جنگ سرد درآمیخته بودو هر یک میکوشید طرف مقابل را مرعوب کند وبترساند. در شرایط کنونی ضرورت سلاح هسته ای چیست؟ امروزه برخی از کارشناسانی که در گذشته به خط مشی اتمی باور داشتند معتقدند بمب اتم در مناسبات بین المللی هیچ ضرورتی نداردومبارزه علیه تروریسم نمی تواند از طریق افزایش وبکارگیری بمب اتم صورت گیرد.

هدف اتمی حکومت اسلامی

رژیم اسلامی که دیوانه وار بسوی تدارک بمب اتم میرود، چه هدفی تعقیب میکند؟ مقابله با آمریکا که دوازده هزار بمب اتمی دارد؟ تخریب اسرائیل که حدود دویست بمب دارد؟ باتوجه به چتر اتمی آمریکا در منطقه وزراد خانه اسرائیل وقدرت شناسائی وعملیاتی آنها، حرکت اولین بمب اسلامی شیعیان در نطفه نابود خواهد شد. احمدی نژاد میخواهد تحریک به جنگ بکند وآشوب بپا کند تا امام زمان اش زودتر ظهور کند؟ نظامیان میخواهند قدرت نمائی خویش را به ملت ایران وکشورهای منطفه نشان دهند؟ حاکمان بنیاد گرا میخواهند با تحریکات متعدد ایران را بجنگ کشیده وآنرا نابود کنند؟ بمب های احتمالی مستبدان تبهکار چه مسئله ای را حل خواهند کرد وچگونه به نیازهای عمیق وگوناگون ایرانیان پاسخ خواهند داد؟

مقابله نظامی با زراد خانه اتمی امریکا امکان ندارد. نابودی اسرائیل با توجه به تناسب قوای جهانی میسر نیست. بعلاوه ایرانیا با توجه به منافع ملی اشان تناقضی با وجود اسرائیل ندارند. کورش نجات دهنده یهودیان از اسارت بود، مناسبات ایران واسرائیل در دوران پهلوی بسیار دوستانه بود و امروزملت ایران علیه شهروندان اسرائیلی دشمنی ندارد. بطور مسلم سیاست استعماری دولت اسرائیل نسبت به فلسطینی ها قابل محکوم است واین امر یکی از عوامل اصلی بحران در خاورمیانه است. اسرائیل وبنیادگرایان عرب علیه صلح عمل میکنند وبدون تمایل واقعی به صلح از جانب بازیگران اصلی منطقه وجهان آرامش حاصل نخواهد شد. دولت ایران مخالف صلح است وتوطئه های گوناگونی علیه تلاش های صلح جویانه کرده است. در حال حاضر نمایندگان فلسطینی تحت ریاست محمود عباس مشغول مذاکره با دولت اسرائیل میباشند وسخنگوی محمود عباس بطور روشن وقاطع سیاست خرابکانه وتوطئه های دولت احمدی نژاد را محکوم نمود وگفت کسی که با تقلب در انتخابات روی کار است حق ندارد در امور داخلی فلسطینی ها مداخله کند. بعلاوه حکومت اسلامی خامنه ای هیچگونه مشروعیتی در این زمینه ندارد وتمامی اقدامات سیاسی اش با هدف توسعه نفوذ خود از طریق تقویت حماس و حزب الله لبنان است. رژیم آدمکش خامنه ای هرگز نمیتواند پاسدار صادق آزادی مردمان دیگر باشد.

هدف حکومت اسلامی سرکوب قطعی مردم ایران و ایجاد هژمونی اسلامی منطقه ای خود وبالاخره گسترش شبکه سیاسی وتروریستی جهانی شیعه گری ورخنه در سیستم های سیاسی دیگر کشورها میباشد. این رژیم در پی خلافت در سرزمین های گسترده است. امپراتوری عثمانی مدل مطلوب حاکمان بنیاد گرا بشمار میاید، اما این مدل اینبار با رنگ شیعه باید تحقق یابد. جوانبی چون اعتقاد ایدئولوژیک باینکه این رژیم بیان اراده اللهی بوده وهمچنین وجود تمایلات مهدوی گرائی وبالاخره میل نظامیان برای نشان دادن گرایش های جنگ افروزانه خود در خدمت هدف فوق قرار میگیرند. بکارگیری سیاست اتمی جهت تاثیر گذاری روی روند های برشمرده وبسیج ذهنی وروحی کارگزاران رژیم وسیراب نمودن عطش قدرت حاکمان میباشد. بمب سمبل قدرت واتوریته استیلاگر بوده وبیانگر یک سیستم تبلیغاتی جنگ طلب میباشد. این حاکمان که ازمنشا اسلامی خود قدر قدرتی وخشونت را بارث برده اند، امروز ستایش بمب و خشونت طلبی را در خدمت حاکمیت نامردمی خویش قرارداده اند.

بمب اتم بزیان مردم ایران

خامنه ای واحمدی نژاد پیوسته تکرار کرده اند که هدف حکومت ساختن بمب اتم نیست. روشن است که سران حکومت مذهبی دروغ میگویند. پنهان کردن فعالیت های مربوط به غنی سازی بمدت هیجده سال براساس گزارش آژانس جهانی انرژی اتمی در سال 2003، برملا شدن مرکز هسته ای نطنز در سپتامبر 2007 وحفر تونل های طولانی جهت مخفی نگهداشتن فعالیت موشکی واتمی، کشف تاسیسات جدیدی در نزدیکی قم در اواخر سال 2009، همکاری مخفی با متخصصان اتمی پاکستانی وروسی وکره ای، توسعه وتولید موشک های شهاب با برد 1900 کیلومتری برای حمل وپرتاب احتمالی بمب، تهدید های مکرر نسبت به وجود اسرائیل، مسلح کردن حزب الله وحماس برای تشدید فضای نظامی در منطقه، سکوت مطلق در باره بودجه های فعالیت هسته ای، حضور ومداخله سران نظامی پاسداران در تمامی این طرح های اتمی ومسئولیت مستقیم آنان در مدیریت پایگاه های هسته ای، تلاش های پنهانی متعدد برای خرید قطعات الکترونیکی واتمی در سطح جهانی از جمله نشانه های انتخاب نظامی حکومت در زمینه اتمی میباشد. هدف رژیم نه صلح طلبانه بلکه نظامی وجنگی است. این حکومت خواستار تحول به یک قدرت سیاسی نظامی اتمی در خاورمیانه است. اتمی شدن یک رژیم دیکتاتوری چه بهره ای برای کشورمادارد؟ بمب اتم چه اثر مثبتی برای صلح وکاهش تشنج در منطقه دارد؟ ساختن بمب وکاربرد احتمالی آن چه افتخاری برای ملت ایران خواهد داشت؟

حال ممکن است گفته شود که بمب اتم نه برای این حکومت اسلامی بلکه برای یک حکومت مردمی ضروری است. این استدلال منطقی نیست. برنامه یک حکومت مردمی اگربمب ساختن ویا نگهداری وهزینه کردن آنست، این برنامه در برابر منافع اساسی مردم قرارمیگیرد. مردم ما رفاه وآزادی میخواهند، آموزش وفرهنگ وهنر قدرتمند میجویند، بهداشت ومحیط زیست سالم می طلبند، پیشرفت های علمی وتکنولوژیکی صلح آمیز جستجو میکنند، همجواری مسالمت آمیز وهمکاری گوناگون وسازنده با کشورهای همسایه آرزو میکنند. چنین دولتی میتواند نقش فعال برای صلح وخلع سلاح عمومی درمنطقه و جهان ایفا نماید، چنین دولتی سربلندی ملت اش را ازطریق پیشرفت علمی وفرهنگی واقتصادی واکولوژیکی تامین خواهد کرد. مخالفت با بمب بیان یک اصل اساسی زندگی سیاسی است. کسانی هستند در اپوزیسیون ایران که طرفدار سیاست اتمی میباشند ولی شجاعت بیان آشکار موضع خودرا ندارند. اینان یا مجذوب وشیفته اتم هستند ویا فکرمیکنند که برای دفاع از سرزمین ایران سیاست هسته ای یک ضرورت است.

این افراد اگر شیفته اتم هستند، قدری در باره اثرات هولناک بکارگیری بمب اتم در ژاپن مطالعه کنند، راجع به فاجعه چرنبیل تحقیق نمایند، نقش علم وتکنولوژی غیر اتمی وجایگاه اساسی آنها را در اقتصاد واجتماع وبهبود زندگی مردمان در جهان را مورد بررسی قرار دهند، بودجه کلان وناکارآئی آنرا در حل مشکلات سیاسی مورد تحلیل قرار دهند. این شیفتگی یک توهم گرائی ودلباختگی غیر عقلانی است.

کشوری مانند ایران نیازمند سرمایه گزاری های سنگین در نوسازی صنایع نفتی، کشاورزی، میراث تاریخی وزیست محیطی، بهداشت، اشتغال، کانل کشی های فاضلاب شهری، آلودگی شهری وصنعتی، سوادآموزی، ایجاد انرژی های پاک، اقدام علیه فقر وفلاکت، کمک به بنگا ههای تولیدی وغیره میباشد، در کشوری که علیرغم درآمد هنکفت نفتی براساس گزارش اکونومیست اوت 2010، کسری بودجه اش درسال جاری 12 میلیارد وششصد میلیون دلار ارزیابی میشود، در چنین شرایطی اختصاص دادن مبالغ عظیم وپنهانی در زمینه پروژه های اتمی یک خطای نابخشودنی و آشکار است.

بمب اتم یک وسیله دفاعی نیست

حال چنانچه اشخاصی هستند که فکر میکنند توسعه اتم در دست یک رژیم دمکراتیک برای دفاع از خاک ایران ضرورت دارد، این افراد نظر خویش را باید اثبات کنند. تمام کشورهائی که امروز در جهان اقتصاد وتکنولوژی خود را رشد داده اند دارای زرادخانه اتمی نیستند. آنهائی هم که دارای قدرت اتمی هستند از خشونت وانقلاب وجنگ برکنار نبوده اند واتم برای مردم آن کشورها مترادف صلح نبوده است. کشورهای عرب در سال 67 علیرغم حمایت سیاسی واتمی غرب نسبت به اسرائیل، به این کشور حمله کردند، ولی باتعرض نیروی هوائی اسرائیل شکست سنگینی خوردند، هند وپاکستان که اتمی هستند بارها در رابطه با کشمیر جنگیده اند، امریکا در 11 سپتامبر قربانی تروریسم گردید، شوروی اتمی زیر فشار داخلی فروریخت، رهبران صرب یوگسلاوی سابق علیرغم مخالفت اروپا وامریکا در قلب اروپا جنگ بپا کردند وفاجعه انسانی بوجود آورند، عراق صدام حسین با وجود اینکه میدانست حمله به کویت واکنش امریکا را بهمراه میاورد به کویت حمله کرد، چندین کشور اتمی در حال حاضر در جنگ افغانستان درمانده مانده اند. همه این موارد نشان میدهد که قدرت اتمی نه مانع جنگ بوده و نه باعث ترس دیگر کشورها شده ونه آرامش درونی یک کشور را تامین نموده است. بهترین راه دفاع از کشور اتخاذ سیاستی متکی بر همزیستی مسالمت آمیز وهمکاری اقتصادی وعلمی وفرهنگی مردم ودولت ها میباشد. روشن است که بحث بر سر نفی آرتش وقوای دفاعی نیست، موضوع ما در اینجا نفی ضرورت قدرت نظامی اتمی میباشد.

تنها موردی که دوابر قدرت شوروی وامریکا تهدید اتمی را بکار گرفتند، سال 1962 در بحران کوبا بود. شوروی خواهان آن بود که سلاح های اتمی امریکا مستقر در ترکیه بسوی شوروی جهت گیری نداشته باشند. در پی این بحران با مذاکرات بین دو قدرت این مسئله حل شد واز آن پس سیستم تلفن بین واشنگتن ومسکو برقرار شد. چندی بعد پیمان عدم گسترش سلاح های اتمی در ژوئیه 1968 امضاشد. از 1972میان آمریکا وشوروی مذاکرات سالت 1 جهت محدود نمودن موشک ها وفعالیت اتمی آغاز گردید. از این پس رقابت اصلی میان کشورهای مجهز به بمب اتم از یکسو واز سوی دیگر کشورهائی که در این جهت گرایش داشتند وتلاش میورزیدند بود. به بیان دیگر جنبه رقابتی ودفاعی کشورهای اتمی در محاسبات سیاسی و دیپلوماتیک دور میشد، زیرا شوروی از ابر قدرتی خارج شده، چین سیاست نظامی تهاجمی نداشت وسایر کشورهای اتمی متحد وهم پیمان بودند. البته در دوران اخیر آمریکا با تکنولوژی جدید بمب های کوچکی بنام مینی بمب ساخته که اشکال قدیمی بمب را کاملن زیر سئوال برده است. افزوده بر آن از نظر نباید دور داشت که سلاح های اتمی موجود در قبال خطرات سلاح های شیمیائی وبیولوژیکی بطور مسلم کارساز نخواهد بود. روشن است که بمب وسیاست نظامی مربوط به آن نمیتواند یک سیاست دفاعی موثر تلقی شود. با آنچه گفته شد روشن است که سیاست بمب سازی ایران بهیچوجه در راستای سیاست دفاعی کشور نمی تواند قرار گیرد. این نوع سیاست چه در چارچوب جمهوری اسلامی باشد وچه توسط یک دولت مردمی بکارگرفته شود، سراپا اشتباه بوده وجز هزینه سنگین وخطرات مهلک نتیجه دیگری برای ایران ندارد.

اتم یک خطر دائمی برای انسان ومحیط زیست است

یکی از مسائل حاد ساختن ومدیریت پایگاه های اتمی وفعالیت غنی سازی هسته ای مسئله امنیتی است. اول آنکه نه نتها امنیت افرادی که در این مراکز فعالیت دارند، بلکه همچنین سلامتی ساکنین منطقه اطراف این پایگاه ها ونیز خطرات آلوده سازی محیط زیست یعنی آبها، گیاهان، آبزیان وسفره های زیرزمینی از جمله مسائل خطیر بشمار می آیند. دومین مسئله ضریب امنیتی ساختمان های نیروگاه ها میباشد. بعنوان نمونه بنا بر نظر برخی کارشناسان اتمی ، نیروگاهای ساخت فرانسه نوددرصد قابل اطمینان هستند حال آنکه نیروگاه ساخت روس فقط شصت درصد مورد اطمینان میباشد. سومین مسئله سرنوشت زباله ها وخاکروبه های اتمی است. تمامی فعالیت های اتمی وروند غنی سازی بناگزیر زباله اتمی تولید کرده واین پس مانده های اتمی در واقع مواد رادیو آکتیو بسیار قدرتمند بوده هزاران بلکه میلیون ها سال اثرات مهلک ومرگبار خود را حفظ میکنند. تا بامروز در جهان هیچ راه حل قابل اطمینانی برای این زباله ها وجود ندارد وبشریت وطبیعت پیوسته مورد تهدید اتمی قراردارند. حکومت دینی حاکم، مدیران پایگاه های اتمی ونظامیان مسلط بر این فعالیت های اتمی کوچکترین خبری در این زمینه ها به جامعه نمیدهند ونخواهند داد. آنها در صورت وقوع خطرات مهم تا آنجا که میسر باشد به مخفی کاری دست خواهند زد. در فرانسه یعنی در یک شرایط دمکراتیک علیرغم وجود نهاد های غیردولتی، موسسات تحقیقاتی وروزنامه نگاران واکولوژیست ها که پیوسته پژوهش کرده ومراقب هستند، دولت ، تکنوکرات های مدافع فعالیت اتمی و شرکتهای فعال در این زمینه تلاش دارند تا کمترین خبروآگاهی به جامعه برسد. حال در جامعه ایران با دیکتاتوری موجود وکنترل وسانسور سنگین حاکم، روشن است که هیچ خبری در این زمینه پخش نخواهد شد.

روشن است که جامعه ما برای تحقیقات وفعالیت پزشکی نیازمند به اتم است، حال میدانیم که بحث واختلاف نظر بر سر فعالیت اتمی در زمینه نظامی واقتصادی است. مسلم است که اقتصاد ایران محتاج انرژی هسته ای نمیباشد زیرا امکان بهره برداری از نفت وگاز بیکران است، بعلاوه تکنولوژیهای انرژی های پاک را باید توسعه داد که هم بی خطر است وهم بنفع محیط زیست. اینکه کشورهای اتمی زور گوئی کنند وخودرا تنها صاحب حق در زمینه اتمی تلقی کنند یک واقعیت است، ولی این امر دلیلی برای اتمی شدن ایران نباید باشد. مخالفت علیه فعالیت اتمی وسلاح های مرگبار اتمی یک اصل درست عمومی است. این مخالفت متوجه تمام کشورهای اتمی میباشد ومبارزه برای صلح یک امر جهانی است. ما بعنوان شهروندان جهان وایران باید مخالفت خودرا علیه سیاست اتمی جمهوری اسلامی نشان دهیم. این سیاست در خدمت منافع تبهکاران حاکم و بزیان منافع مردم ایران است.

سپتامبر 2010 پاریس.

منابع

1) مقاله مرا در پیوند زیر مطالعه کنید: من مخالف سیاست اتمی ایران هستم

http://www.facebook.com/note.php?note_id=354914063622

"Audit atomique" Brunot Barillot (2

« Condamnons la politique nucléaire de la république islamique d’Iran », auteur D. IDJADI