بيانيه مادران عزادار: بگذاريد نسيم بهاری در سرزمين ايران حس شود! فعالين حقوق بشر و دمکراسی

ـ چگونه نوروز برپا کنيم که جوانان ما در آستانه اعدام اند؟

چگونه سالی تازه را آغاز کنيم که دختران و پسران مان دربندند يا برای فرار از بند از خانه و کاشانه آواره شده اند .

چطور نظاره گر بهار باشيم که هنوز آمران و عاملان کشتار فرزندانمان محاکمه نشده اند درحالی که جگرگوشه های ما به گلوله بسته شدند ، از بلندی پرتابشان کردند يا زير چرخ های خودروهای پليس له شدند ، در شکنجه گاهها از بين رفتند و بسياری نيز مفقودالاثر شده اند .

چگونه بهار را به خانه راه دهيم که مادران و پدران زيادی با تنی فرسوده و همراه با بيماری های مختلف در زندان بلاتکليف هستند و يا احکام سنگين و غيرعادلانه را طی می کنند و فرزندانشان بی سرپرست و بدون نان آور حيران مانده اند که چرا قاتلان و دزدان آزادند و پدران و مادران آنها در بند !

مقامات جمهوری اسلامی ايران !

قدرت و مقام ماندنی نيست ! اگر بود به شما نمی رسيد ! به اعمال غيرانسانی و غيرقانونی پايان دهيد ، صدای مادران را بشنويد و مصلحت کشور عزيزمان و مردم شريف را در نظر بگيريد .

ما مادران با انواع تبعيض ها و رنج ها فرزندانمان را با شيره ی جان خود پرورده ايم تا زندگی کنند و از هر کوششی برای پيشرفت و توسعه ی کشورمان دريغ نکرده ايم و اينک که به سال های پايانی عمر خود رسيده ايم می خواهيم شاهد آزادی و شکوفايی جوانان کشورمان باشيم .

ما ، مادران عزادار ، تا رسيدن به خواسته های قانونی خود همچنان عزادار و داغدار خواهيم بود و به تلاش های قانونی خود ادامه خواهيم داد .

- اعدام را بس کنيد !
- زندانيان عقيدتی را آزاد کنيد !
- آمران و عاملان کشتارهای سی ساله گذشته را محاکمه کنيد و بدانيد که ما حتی نمی خواهيم قاتلان فرزندانمان اعدام يا قصاص شوند ، فقط می خواهيم آمران و عاملان کشتارهای سی ساله اخير در دادگاه های علنی و عادلانه محاکمه شوند تا شايد ديگر کسی جرات نکند بالاتر از قانون عمل کند . ما می خواهيم تا در پناه قانون ، زندگی ساده و آرام و بدون وحشتی داشته باشيم .

به اميد آن روز و به اميد وزيدن نسيم بهاری
مادران عزادار - اسفند ۱۳۸۸